Μια φορά και ένα καιρό, ζούσαν μέσα σε μια χώρα που την έλεγαν κοιλιά, κάτι παράξενα ανθρωπάκια, που τα έλεγαν ωάρια. Ήταν όλα περίπου ίδια, ακόμα και στην συμπεριφορά. Όλη μέρα έτρεχαν, έπαιζαν, χοροπηδούσαν ανέμελα στην πόλη τους. Το κρύο ήταν άγνωστη λέξη για αυτά, όπως και η πείνα. Δεν πλήρωναν για τίποτα, αφού χρήματα στην χώρα τους δεν υπήρχαν και έτσι ήταν πολύ χαρούμενα, πάντα. Τον τελευταίο καιρό βρήκαν ένα καινούριο παιχνίδι που τα είχε ξετρελάνει. Είχαν αρχίσει και έμπαιναν στην πόλη τους κάτι άλλα ανθρωπάκια, πολύ διαφορετικά από αυτά. Ήταν μακρόστενα σαν φίδια και πολύ σβέλτα. Έτρεχαν τόσο γρήγορα, μόνο και μόνο να πιάσουν μια θέση πρώτοι, σε ένα ένα ωάριο. Όποιος κατόρθωνε να φτάσει πρώτος, θα ενωνόταν μαζί του και θα γινόταν ένα καινούριο είδος. Θα μεγάλωνε πολύ μέσα στην κοιλιακή χώρα ή μήτρα όπως την έλεγαν και μετά από λίγους μήνες, θα έβγαιναν έξω, σε έναν φωτεινό μέρος, έτσι είχαν ακούσει. Ο τόπος που θα πήγαιναν ήταν μαγικός, υπήρχε πολύ φως και θα έβγαιναν επιτέλους από το σκοτάδι. Ακόμα είχαν ακούσει ότι υπήρχαν διάφορα μεγάλα ανθρωπάκια χρωματιστά. Υπήρχε μουσική, φαγητό,χορός και διάφορα άλλα άγνωστα πράγματα, που μόνο ακουστά τα είχαν. Τους είπαν και για την θάλασσα ακόμα και για τα διάφορα ζώα. Με όλα αυτά που άκουγαν κατά καιρούς, τα ωάρια έκαναν σαν τρελά να ενωθούν με τους επισκέπτες και να μεταμορφωθούν, για να βγουν έξω εκεί στον όμορφο κόσμο.
Όταν λοιπόν άρχισαν να μπαίνουν μέσα στην φυλή τους έτρεχαν και στριμωχνόταν τα μεγαλύτερα που ωρίμασαν για να ενωθούν. Ένα ωάριο όμως ποτέ δεν έτρεχε και ούτε καν έδινε σημασία, φαινόταν καθαρά πως δεν ήθελε να μπει στην διαδικασία της μεταμόρφωσης. Κάποια ωάρια που το είχαν προσέξει, μια μέρα τον πλησίασαν όλο περιέργεια και το ρώτησαν, γιατί εσύ δεν τρέχεις να προλάβεις τα καινούρια ανθρωπάκια, να ενωθείς και να φύγεις από εδώ; Τότε το σοφό ωάριο που όλο αυτό τον καιρό παρατηρούσε και μάθαινε τα πάντα, τους είπε. Ξέρετε τι θα βρείτε βγαίνοντας από εδώ; σας λείπει τίποτα αυτή την στιγμή; καλά δεν είστε εδώ μέσα όλα μαζί ενωμένα; Μα, ξεκίνησε να λέει ένα μικρότερο ανθρωπάκι, έξω είναι πολύ όμορφα και φωτεινά θέλουμε να ζήσουμε σε μια μεγάλη και απέραντη πόλη, να δούμε και άλλα πράγματα, εκτός από τον υγρό και σκοτεινό κόσμο μας. Το σοφό ανθρωπάκι τα κοίταξε λυπημένο και αφού σώπασε για λίγα λεπτά, άρχισε να τους λέει. Αδέλφια μου, λυπάμαι αν σαν χαλώ το όνειρο που έχετε, μα πρέπει να σας πω αυτά που έμαθα από κάποιον ιό, που μπήκε πριν λίγο καιρό την πόλη μας. Τα ανθρωπάκια όλα αμέσως τότε τον κύκλωσαν και περίμεναν να ακούσουν, τι είναι αυτό το σπουδαίο που θα τους πει.
Λοιπόν αυτή την στιγμή, έξω στην νέα πόλη που θέλετε να πάτε, στον κόσμο δηλαδή όπως λέγεται, υπάρχει μια μεγάλη δυσάρεστη αλλαγή. Τι; τι; φώναξαν όλα με μια φωνή. Υπάρχει ένα πράγμα που λέγεται κρίση και αυτό έχει επηρεάσει πολύ τους ανθρώπους εκεί έξω. Για αυτούς που δεν γνωρίζουν, σας λέω ότι άνθρωποι γίνεστε μετά την μεταμόρφωσή σας. Στην αρχή θα λέγεστε παιδιά, γιατί θα είστε ακόμα μικρά και έπειτα θα μεγαλώσετε και θα λέγεστε και εσείς άνθρωποι. Η κρίση είναι ένας πόλεμος μεγάλος, που γίνεται αυτή τη στιγμή. Τα παιδιά, δηλαδή εσείς που θα βγείτε τώρα, δεν σας χωνεύουν κάποιοι και θέλουν να σας θανατώσουν. Θυμάστε την ιστορία που σας είπα με τον Ηρώδη; ναι, είπαν όλα μαζί και τα ματάκια τους σκιάχτηκαν από φόβο. Τότε υπήρχε ο Ηρώδης, συνέχισε να λέει το σοφό ωάριο, που ευτυχώς έχει πεθάνει, μα τώρα υπάρχει ένας πολύ πιο κακός και μοχθηρός από αυτόν, που λέγετε Ευρώπη και πολιτικοί. Αυτά τα δύο μαζί, σας μισούν και θέλουν να σας εξαφανίσουν. Έχουν καταφέρει να βάλουν όλους τους ανθρώπους σε μια κατάσταση πολύ άσχημη. Τα λεφτά, που είναι το μέσο για να σας εξασφαλίσουν φαγητό, σπίτι, ζεστασιά, γιατρούς και όλα αυτά που χρειάζονται οι γονείς σας, αυτοί που θα σας βγάλουν έξω στην καινούρια χώρα, έχουν χαθεί τα έκλεψαν οι πολιτικοί. Μα γιατί το κάνουν αυτό; ρώτησε απορημένο ένα μικρούλη ανθρωπάκι. Αυτό είναι το σχέδιο τους, για να σας κάνουν να μην πηγαίνετε στον κόσμο τους και να είναι κυρίαρχοι αυτοί. Καταλαβαίνετε τώρα τι θα πάθετε αν βγείτε εκεί έξω; θα κρυώνετε, θα πεινάτε και θα βλέπετε όλους τους ανθρώπους λυπημένους. Τα γέλια έχουν κοπεί και τώρα υπάρχει μόνο στεναχώρια και θλίψη.
Τα ανθρωπάκια σώπασαν όλα, άρχισαν να φοβούνται, τι θα έκαναν τώρα; Άρχισαν να το ξανασκέφτονται, να βγουν έξω για καλύτερα και να βρουν χειρότερα; Μερικά άρχισαν να φωνάζουν, εγώ δεν θα φύγω μου αρέσει το παιχνίδι και η ξεγνοιασιά, τι να κάνω εκεί έξω με όλους αυτούς τους παραμορφωμένους. Σε λίγο να και οι επισκέπτες τα σπερματοζωάρια που ήρθαν με όρεξη να παίξουν μαζί τους. Όμως κανένα ωάριο δεν κινήθηκε προς το μέρος τους, όλα μαζεύτηκαν σε μια άκρη για να μην τα δουν. Τα σπερματοζωάρια μετά από μερικές μέρες επισκέψεις τους, άρχισαν να αναρωτιούνται, τι συμβαίνει και δεν παίζουν μαζί τους πια. Τότε το σοφό ωάριο τους εξήγησε τι συμβαίνει και γιατί κρατούν αυτή τη στάση. Μα τότε, λένε και τα σπερματοζωάρια, ούτε εμείς θέλουμε να βγούμε έξω στον κόσμο, ελάτε να κάνουμε μια δική μας συμμαχία για να παίζουμε πάλι. Τι συμμαχία; να, θα παίζουμε εμείς θα σας κυνηγάμε και εσείς θα τρέχετε, αλλά ποτέ δεν θα σας πιάνουμε. Έτσι δεν θα επιτρέψουμε να μεταμορφωθεί κανείς σε άνθρωπο και δεν θα κινδυνεύουμε πια από τα τέρατα, που θέλουν να μας σκοτώσουν. Ωραία ιδέα απάντησαν τα ναζιάρικα ωάρια και ξεκίνησαν αμέσως το παιχνίδι. Από απόσταση όμως, για να μην γίνει η ένωση και μεταμορφωθούν. Και έτσι έζησαν όλοι καλά και εμείς σε λίγο καιρό χωρίς παιδιά, καλύτερα!!!!!!
Αφιερωμένο στους αγαπημένους μας πολιτικούς, που κάνουν τα πάντα να ξολοθρέψουν τα παιδιά, που είναι το μέλλον του τόπου μας.
Μύριαμ Κ. Ρόδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου