Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΧΩΡΙΣ ΟΥΣΙΑ

Όλο αυτό τον καιρό παρακολουθώ με πολύ προσοχή τις εξελίξεις στην χώρα μας. Οι Έλληνες είναι αγανακτισμένοι, το μόνο κοινό που μας ενώνει. Έχουμε χωριστεί σε πολλά στρατόπεδα και αναρωτιέμαι, είναι δυνατόν να έχουμε το εφικτό αποτέλεσμα που θέλουμε; Βρήκαν ευκαιρία μέσα στην δυστυχία του κόσμου να ξεπεταχτούν όλες οι αιρέσεις,  οι θρησκείες και τα πιστεύω του καθενός και πολλοί κάνουν τον σωτήρα. Μασόνοι,  Δωδεκαθειστές, Ιεχωβάδες, Εξωγήινοι, Χριστιανοί και δεν ξέρω και εγώ ποιοι άλλοι, έχουμε γίνει μια ρώσικη σαλάτα. Δεν μπορώ να καταλάβω, το ζητούμενο μας είναι αυτή την στιγμή η θρησκεία; ή η πείνα που μαστίζει τους ανθρώπους και ο κίνδυνος της χώρας για αφανισμό; Δεν λέω καλή και η θρησκεία και τα πιστεύω του καθενός μας, μα προτεραιότητα έχει ή επιβίωση μας και το έθνος. 

Θα με τρελάνουν με όλα αυτά που διαβάζω καθημερινά. Φωνάζουν και προσβάλουν τα πιστεύω του άλλου, θαρρείς και δεν είμαστε όλοι Έλληνες αλλά μια χάβρα Ιουδαίων και Φαρισαίων που θέλουν να αποκομίσουν κάτι από αυτή την αναμπουμπούλα. Αν τύχει και είσαι με το μέρος αυτού που φωνάζει, είσαι ο ευνοούμενος και ο αγαπημένος της ομάδας.  Αν όχι, αρχίζει ο καυγάς, οι βρισιές και μια αντιπαράθεση χωρίς ουσία. Είδα φιλαράκια να γίνονται εχθροί για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Βρίζονται όλη μέρα χωρίς να δουν η σαπίλα  από που προήλθε και να πάρουν δραστικά μέτρα ώστε να κόψουν την τρελή πορεία της. Φοβάμαι πως με τέτοια μυαλά πάλι θα μείνουμε μετέωροι και θα κλαίμε την μοίρα μας για την παταγώδη αποτυχία μας.

Αν ο λαός  δεν ομονοήσει και καταλήξει σε μια σωτήρια λύση και όχι να είναι μοιρασμένος στις αντικρουόμενες   που προτείνονται, ίσως δεν θα βγούμε ποτέ από την κρίση. Ένα σοφό ρητό λέει λαός ενωμένος ποτέ νικημένος. Αλλά μόνο ένωση δεν βλέπω εγώ, ένα σκορποχώρι είμαστε με πολλά στόματα που προσπαθούν να ξεσκίσουν την σάρκα του συνομιλητή τους. Για αυτό καλό είναι αυτές τις ώρες να ενωθούμε και να είμαστε ομόγνωμοι αν θέλουμε να κάνουμε κάτι καλό για την χώρα μας. Αλλιώς να περιμένουμε τα χειρότερα.
Μύριαμ Κ. Ρόδος

Δεν υπάρχουν σχόλια: