Τρίτη 23 Ιουλίου 2013

ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΗΜΟΥΝΑ ΓΟΡΓΟΝΑ

Δεν ξέρω γιατί αλλά η επαφή  με την θάλασσα, μου γεννάει περίεργα συναισθήματα. Από την ώρα που θα μπω στο νερό λες και ζω σε κάποιο άλλο κόσμο, πολύ πιο όμορφο από τον δικό μας. Η ξεγνοιασιά και η χαρά, μου πλημμυρίζει την καρδιά.  Εκεί μέσα παύω να σκέφτομαι τα καθημερινά προβλήματα και γίνομαι ένα, με το υγρό στοιχείο. Ένα ακόμα περίεργο που μου συμβαίνει, είναι ότι με κάνει να νοιώθω  σαν μικρό παιδί. Μου αρέσει να πλατσουρίζω και να παίζω μαζί της. Πολλές φορές σκέφτηκα, πως θα μου άρεσε να ήμουν γοργόνα,  να βουτάω μέσα στα κύματα και να χάνομαι. Είναι απίστευτο,  το πόσο συναρπάζει το μυαλό μου η θάλασσα. Αυτή η αλμύρα μαζί  με την μυρωδιά από ιώδιο, είναι  σαν να απελευθερώνει στο μυαλό μου το συναίσθημα της χαράς και νιώθω, μεγάλη ευτυχία. 


Όταν βρίσκομαι μέσα στην θάλασσα, νομίζω ότι ξαναγεννιέμαι και πως κάπου μέσα εκεί είναι κάποιο δικό μου κομμάτι. Μου αρέσει η αίσθηση όταν έρχομαι σε επαφή  με το βελούδινο άγγιγμα της, νομίζω ότι με σέβεται και με αγκαλιάζει διακριτικά, όλο στοργή. Όταν βυθίζομαι μέσα στην αγκαλιά της και υπάρχει αυτή η εκκωφαντική σιωπή εμένα με γοητεύει, προσπαθώ να έχω τα μάτια ανοιχτά και να κοιτώ μέσα στα σπλάχνα της, την ζωή που υπάρχει τόσο αρμονικά μαζί της. Ο συνδυασμός χρωμάτων, από τα διάφορα είδη που ζουν μέσα της είναι θαρρείς ένας ζωντανός πίνακας, κάτι παραπάνω από το τέλειο. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση να είσαι μέσα στην θάλασσα και να βρέχει. Αισθάνεσαι να ενώνονται  δυο κόσμοι και να γίνονται ένα και δεν σε νοιάζει μήπως βραχείς, απλά αφήνεσαι στα υγρά χάδια τους.


Αν βρεθείτε στην παραλία το απόγευμα, μείνετε να απολαύσετε το ηλιοβασίλεμα, θα μαγευτείτε. Εγώ όταν κοιτώ τον ήλιο να δύει πέρα στην θάλασσα νομίζω ότι κρύβεται μέσα της και πως όταν ξαναβγεί το πρωί,  θα είναι πάλι καθαρός και αναγεννημένος. Μπορεί να με πείτε πως  είμαι ρομαντική που νιώθω έτσι, αλλά σίγουρα είμαι λάτρης του υγρού αυτού κόσμου. Πόσο θα ήθελα να ήμουν γοργόνα  να ταξιδεύω σε μακρινές θάλασσες και όταν κουράζομαι, να ξαποσταίνω σε ένα βραχάκι. Είναι απίθανα αυτά που σκέφτομαι βέβαια, μα αυτά τα συναισθήματα γεννιούνται μέσα μου όταν έρχομαι σε επαφή με την μεγάλη κυρία, που λέγεται θάλασσα.

Μύριαμ Κ Ρόδος

Δεν υπάρχουν σχόλια: