ΠΟΙΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΘΑΥΜΑΖΩ.

Όταν σκοπός της ζωής σε κάποιον άνθρωπο, είναι να βοηθάει χωρίς αντάλλαγμα τον συνάνθρωπό του, να θέλει να του απαλύνει όσο πιο πολύ γίνεται τον πόνο και να γιατρεύει τις πληγές σωματικές και ψυχικές, αυτός για μένα είναι ο άνθρωπος που θαυμάζω και θα ήθελα να του μοιάσω. Είναι πάρα πολύ δύσκολο για εμάς που έχουμε μάθει να ζούμε σε ένα κόσμο ψυχρό, παγωμένο, αδίστακτο, σκληρό και ποτέ δεν θα μπορέσουμε να μοιάσουμε ούτε στο ένα χιλιοστό σε κάποιους ανθρώπους που αγωνίστηκαν και παραμέρισαν την προσωπική τους ζωή και απαρνήθηκαν το εγώ τους. Η μητέρα Τερέζα είναι ένα από τα πρόσωπα που θαυμάζω και που έχω γνωρίσει μέσα από την πλούσια βιογραφία της για το σπουδαίο και ποικίλο  κοινωνικό της έργο προς τους ανθρώπους.

Η αλλοτρίωση είναι αυτό το σημείο που χαρακτηρίζει τους περισσότερους  ανθρώπους στην εποχή μας. Σε αυτό  φταίει η εξέλιξη, είναι όμως  αυτή η εξέλιξη επιθυμητή και αρεστή στον Θεό; είναι εξέλιξη που κάνει τους ανθρώπους καλύτερους; Εγώ πιστεύω πως όχι. Οι περισσότεροι από εμάς τις  περισσότερες ώρες της ημέρας καθόμαστε στον καναπέ παρέα με την τεχνολογία και την μοναξιά. Το τι γίνεται έξω το μαθαίνουμε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Έχουμε γίνει δηλαδή κάτι σαν ρομποτάκια. Όχι ότι τώρα δεν έχουμε αισθήματα, ευτυχώς υπάρχουν ακόμα υπολείμματα  ανθρωπιάς μέσα μας. Όμως δεν έχουν την ίδια θέρμη όπως θα έπρεπε να είχαν και δεν αρκούν αυτά για να λεγόμαστε άνθρωποι. Το εγώ μας υπερτερεί πολύ, έχουμε γίνει φιλόδοξοι και κάθε μέρα θέλουμε όλο και περισσότερα αγαθά, γιατί δεν μας φτάνουν αυτά που έχουμε. Στην διπλανή πόρτα ίσως κάποιος πεθαίνει από πείνα ή να πονάει και να χρειάζεται την βοήθεια μας, εμείς όμως που να το ξέρουμε αυτό; σάμπως γνωρίζουμε και ποιος μένει δίπλα μας; Όχι βρε αδελφέ τι μας νοιάζει εμάς; Το δικό μας σπίτι δεν είναι καλά; δεν έχουμε να φάμε; δεν έχουμε να πιούμε; ε άσε άλλους να καίγονται δεν μας αφορά. Αυτό είναι το σκεπτικό του σύγχρονου ανθρώπου.

Η μητέρα Τερέζα υπήρξε μια λαμπερή προσωπικότητα, ήταν απίστευτα απλή και είχε μια καλοσύνη για όλους τους ανθρώπους. Δεν έκανε διακρίσεις και βοηθούσε όποιον είχε ανάγκη, τους ναρκομανείς, τους αλκοολικούς, τους πάσχοντες από AIDS, τους άστεγους. Επίσης άνοιξε ιδρύματα για να περιθάλψει κόσμο, μάθαινε ακόμα γραφή στα παιδιά που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα. Με αυτό τον τρόπο ήθελε να τους διευρύνει και να  πλουτίσει τον κόσμο των γνώσεων τους. Δεν είναι τυχαίο ότι πήρε τόσα βραβεία και ότι ανακηρύχτηκε Αγία από τους καθολικούς. Μου άρεσαν κάποια αποφθέγματα που διάβασα και σας τα παραθέτω: "Μην καταστρέφετε τα παιδιά θα τα πάρουμε εμείς". Ήταν κατά των εκτρώσεων και έκανε αγώνα για αυτό. Ακόμα ένα άλλο που μου άρεσε πολύ είναι:" Ο καρπός της σιωπής είναι  η προσευχή. Ο καρπός της προσευχής είναι η πίστη. Ο καρπός της πίστης είναι η αγάπη. Ο καρπός της αγάπης είναι η προσφορά. Ο καρπός της προσφοράς είναι η Ειρήνη". Σπουδαία λόγια και σωστά.

Υπάρχουν βέβαια και στην χώρα μας αξιόλογα άτομα,  σύλλογοι και οργανώσεις  που κάνουν  πολύ σπουδαίο κοινωνικό έργο, όπως για παράδειγμα το χαμόγελο του παιδιού. Αυτό απευθύνεται στις κακοποιημένες γυναίκες και στα παιδιά, κοντά τους βρίσκουν περίθαλψη, βοήθεια νομική και ηθική και τους βοηθάνε να στηριχτούν στα πόδια τους. Ακόμα υπάρχουν σπουδαίες οργανώσεις για την ενδοοικογενειακή βία ,  την κακοποίηση των γυναικών και των παιδιών. Και οι γιατροί χωρίς σύνορα επίσης κάνουν ένα πολύ δύσκολο ανθρωπιστικό έργο κάτω από δύσκολες και αντίξοες συνθήκες πολλές φορές. Και μερικοί παπάδες να μην τους βγάλουμε έξω αυτούς επειδή μια μερίδα δεν κάνει αυτό που είναι ταγμένος από τον Θεό να κάνει. Υπάρχουν όπως πολλές φορές σας έχω πει, σπουδαίοι κληρικοί που θαρρείς και  είναι Θεόσταλτοι. Εγώ προσωπικά γνωρίζω σπουδαίους κληρικούς και είμαι χαρούμενη που τους γνώρισα. Βοηθάνε όσο μπορούν και στηρίζουν κάποιον που έχει ανάγκη. Η πνευματική βοήθεια να ξέρετε ότι είναι πολύ σπουδαία,  να την   πάρει όμως σωστά από κάποιον  κληρικό που θα έχει  γνώσεις, τότε είναι ότι το καλύτερο.

Έχω έναν οικογενειακό φίλο παπά τον οποίο θαυμάζω και αγαπώ αφάνταστα. Έχει πέντε παιδιά και μια θαυμάσια γυναίκα. Αυτός λοιπόν ο παπάς έχει πάρει υπό την προστασία του μια γυναίκα με πολύ χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, έχει έξι νομίζω παιδιά και είναι άγαμη. Γιατί το να μην έχεις το απαιτούμενο μυαλό και κάποιον κοντά σου να σε συμβουλεύει είναι φυσικό να κάνεις πολλά λάθη. Της έχει εξασφαλίσει στέγη, φαγητό ρουχισμό για τα παιδιά της και την έχει από κοντά να την συμβουλεύει. Και η δράση του δεν σταματάει εκεί, όλη μέρα τρέχει σε σπίτια και προσφέρει ότι μπορεί. Για αυτό είναι άδικο να τους βάζουμε όλους σε ένα σακί, πρώτα βλέπουμε και μετά κρίνουμε, άσε δηλαδή που εμείς δεν είμαστε άξιοι να κρίνουμε κανέναν κριτής είναι μονάχα ο Θεός.

Είναι σπουδαίο πράγμα να μπορείς να προσφέρεις μια μικρή βοήθεια έστω και με μια ηθική υποστήριξη, κάποιος θα ανακουφιστεί. Και τότε εσύ και εγώ θα νοιώσουμε πως είμαστε άνθρωποι με αισθήματα και πως ζούμε κατά γράμμα την ζωή που μας έδειξε ο Χριστός. Αγάπη, αυτή την λέξη πρόφερε συχνά ο Χριστός, αγάπη, αυτή την λέξη διαβάζουμε συνέχεια στην Αγία Γραφή. Αυτούς  λοιπόν τους ανθρώπους, που έχουν μεγάλα αποθέματα αγάπης, εγώ  θαυμάζω και  τους αγαπώ.

Μύριαμ Κ. Ρόδος