ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΩΝ ΑΣΤΕΓΩΝ

Αυτές τις ημέρες παρακολουθούμε έναν μαραθώνιο αλληλεγγύης από τους πολίτες. Προσπαθούν  να δώσουν λίγη ζεστασιά αλλά και να σώσουν την ζωή των αστέγων. Για κάποιους λόγους πολλοί άνθρωποι έχουν μείνει χωρίς σπίτι και αυτή την στιγμή κινδυνεύουν από το κρύο και την πείνα. Ποιός θα το φανταζόταν πως η Ελλαδίτσα μας θα έφτανε σε  αυτή την κατάντια. Κάποια χαλασμένα και βρώμικα πολιτικά μυαλά πλουτίζουν εις βάρος των πολιτών αψηφώντας για τις συνέπειες των πράξεων τους. Διαβάζω μέσα  από το φέις μπούκ κάποιες και κάποιους προσωπολάτρες κάποιων αρχηγών κομμάτων και έχω αηδιάσει αφάνταστα. Που είναι η ανθρωπιά για τον συνάνθρωπο; που είναι η αγάπη για την πατρίδα; χάθηκε και θυσιάστηκε στον βωμό της μισαλλοδοξίας και του εγωισμού; Για το μόνο που νοιάζονται είναι να βγει το  πολιτικό πρόσωπο  που υποστηρίζουν και δεν κοιτάνε τα λάθη που μας οδήγησαν μέχρι εδώ. Δεν βλέπουν την πείνα την ανεργία και τον ξεπεσμό της χώρας μας. Είναι τόσο ανόητοι που προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Όμως το μόνο που καταφέρνουν είναι να γελοιοποιούν και να ξεγελούν τον εαυτό τους.

Ακόμα έχω προσέξει πως κάποιοι άνθρωποι που τολμούν να μιλήσουν και να δείξουν έτσι την απογοήτευση και την πικρία τους για την κακή πολιτική που ασκούν τόσα χρόνια οι ηγέτες των κομμάτων, αμέσως γίνονται εχθροί με τους υποστηρικτές κάποιων πολιτικών. Είναι απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει, πρώτα μπαίνει ο παράγοντας άνθρωπος και μετά όλα τα άλλα. Αυτή την στιγμή που εμείς διαβάζουμε, μιλάμε γελάμε, τρώμε, κάποιοι συνάνθρωποι μας είναι στον δρόμο, και προσπαθούν με χαρτόκουτα και με κουρέλια να ζεσταθούν. Ανάμεσα σε αυτούς δυστυχώς είναι μικρά παιδιά και ηλικιωμένοι. Το κράτος πάλι απουσιάζει. Με χίλιες διαμαρτυρίες άνοιξαν κάποια γυμναστήρια και αίθουσες αλλά και με αυτές υπάρχει πρόβλημα, αφού το γενναιόδωρο κράτος τους τα παραχωρεί για λίγες μέρες μόνο. Φαίνεται στις επόμενες μέρες θα γίνει θαύμα και θα καλοκαιριάσει ξαφνικά, οπότε οι άστεγοι δεν θα κινδυνεύουν από το κρύο, την βροχή και το χιόνι.

Εγώ σαν Ελληνίδα θλίβομαι για την κατάντια μας και νιώθω αγανάκτηση και πόνο για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Χτες έβλεπα μια εκπομπή με θέμα τους αστέγους. Είδα ανθρώπους αξιοπρεπείς με κύρος και ανάμεσα τους έναν καλλιτέχνη. Με συγκίνησε πάρα πολύ, αυτός ο άνθρωπος είχε την τόλμη να πει μπροστά στην κάμερα πώς έμεινε άνεργος. Ήταν μια κλασική περίπτωση από αυτές που διαδραματίζονται καθημερινά  το τελευταίο διάστημα. Η κρίση έπληξε και την δουλειά του, δεν είχε να πληρώσει τα νοίκια και πετάχτηκε έξω από τον ιδιοκτήτη. Και έτσι ένας ακόμα Έλληνας έμεινε στον δρόμο. Ο θεός να βάλει το χεράκι του γιατί όπως δείχνουν τα πράγματα έρχονται ακόμα πιο δύσκολα χρόνια. Το μέλλον μας εγώ το βλέπω μαύρο και άραχνο, καθώς είμαστε μια υποθηκευμένη χώρα μια χώρα που για να ανακάμψει  πρέπει να περάσουν χρόνια και χρόνια, με την κακοδιαχείριση των τελευταίων χρόνων.Όμως παρά την πίκρα και την στεναχώρια που νιώθω, είμαι και χαρούμενη γιατί σε αυτές τις δύσκολες ώρες πολλοί άνθρωποι με μυαλό και καρδιά, ενώθηκαν και ύψωσαν τις φωνές τους. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα κάποιοι άστεγοι να βρουν προσωρινά καταφύγιο και να ζεστάνουν για λίγο το κοκκαλάκι τους.

Θέλω να πω ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους ανθρώπους, άντρες και γυναίκες, που ευαισθητοποιήθηκαν και έτρεξαν για να μπορέσουν έστω και για λίγο να μείνουν κάπου αυτοί οι άνθρωποι. Χαίρομαι ειλικρινά σας το λέω,  που υπάρχουν ακόμα τέτοιοι καλοσυνάτοι  άνθρωποι. Μπράβο ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΥ να είστε πάντα καλά και να προσφέρετε την αγάπη και την βοήθεια σας στους συνανθρώπους μας.


"Μπράβο" πολιτικάρες μας, που δημιουργήσατε τις συνθήκες ώστε να βγάλουμε προς τα έξω τον καλό μας εαυτό.

Μύριαμ Κ. Ρόδος