ΛΙΝΔΟΣ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

Πριν μερικές  μέρες, μαζευτήκαμε μια μεγάλη παρέα και αποφασίσαμε να πάμε σε ένα φεστιβάλ. Είχε εκείνη την ημέρα στην Λίνδο, αναπαράσταση της εποχή του Μεσαίωνα και των ιπποτών. Ξεκινήσαμε λίγο πριν πέσει ο ήλιος και στο δρόμο, σταθήκαμε λίγο να δούμε το υπέροχο ηλιοβασίλεμα. Η διαδρομή ήταν πολύ ευχάριστη, καθώς περνούσαμε από ωραία μέρη.  Οι σκηνές του τοπίου  ήταν μαγευτικές. Όταν φτάσαμε είχε πια βραδιάσει, το κάστρο της Λίνδου ήταν φωτισμένο και πανέμορφο. Εξέπεμπε  την λάμψη του παλιόυ του μεγαλείου.  Σταματήσαμε, λίγο ψηλότερα από εκεί που ήταν το φεστιβάλ, για να αφήσουμε  το αμάξι.

Αμέσως μετά, αρχίσαμε να κατηφορίζουμε για το μικρό χωριουδάκι. Η πρώτη εικόνα που αντικρίσαμε ήταν δυο γαϊδουράκια δεμένα. Ήταν σαν να να τα έβαλαν εκεί για να υποδεχτούν τους  επισκέπτες. Σταματήσαμε για λίγο να τα χαζέψουμε και να τα βγάλουμε μια φωτογραφία. Μετά πήραμε πάλι την κατηφόρα. Μια παράξενη μουσική ακουγόταν από παντού, που σε μετέφερε αμέσως σε μια άλλη εποχή. Όταν φτάσαμε επιτέλους, το θέαμα που αντικρίσαμε ήταν φανταστικό. Μέσα στα στενά υπήρχαν παντού πυρσοί,  δεξιά και αριστερά και χάμω στα δρομάκια ήταν σκορπισμένα στάχυα. Ακόμα, υπήρχαν ιππότες πάνω στα άλογα,  χωριατοπούλες  και παιδιά, ντυμένα με τα ρούχα της μεσαιωνικής εποχής ντυμένα, να διασχίζουν αργά όλα τα στενά. 

Πατώντας προσεχτικά να μην γλιστρήσουμε φτάσαμε στην πλατεία. Η μουσική τώρα πια ήταν δυνατή, κοιτάξαμε γύρω και είδαμε κοπέλες ντυμένες με ενδυμασίες της εποχής εκείνης,  να τραγουδούν και να παίζουν κάποια όργανα. Υπήρχε και μια νύφη με έναν σταυροφόρο γαμπρό, πολύ όμορφη εικόνα και αυτή. Δίπλα από το ζευγάρι μια κοπέλα κερνούσε κρασί, πήραμε όλοι από ένα ποτηράκι και καθίσαμε σε μια γωνιά να απολαύσουμε το θέαμα. Παντού έβλεπες ιππότες και κοπέλες ντυμένες χωριατοπούλες, να περιφέρονται. Οι ξένοι τουρίστες και οι ντόπιοι, δεν σταματούσαν να παίρνουν φωτογραφίες και βίντεο. Υπήρχαν στην μέση της πλατείας και κάτι χειροκίνητοι μύλοι που δεν ξέρω τι άλεθαν, ίσως σιτάρι εκείνη την εποχή. Καθίσαμε και ακούγαμε μαγεμένοι την πρωτόγνωρη για εμάς μουσική. Ο κόσμος ήταν χαρούμενος και το διασκέδαζε και όλη την ώρα πήγαινε πέρα δώθε. 

Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να φύγουμε και πήραμε πάλι τον δρόμο της επιστροφής, που περνούσε από  τα στενάκια. Ξαφνικά καθώς περπατούσαμε ακούστηκαν πάλι όργανα και ένας χτύπος από κουδούνι.  Σταματήσαμε και είδαμε να περνάει μια πομπή από ιππότες και χωριατοπούλες.  Ήταν η τελευταία εικόνα από το φεστιβάλ της  όμορφης παλιάς εποχής που είδαμε.Έπειτα,  συνεχίσαμε τον δρόμο μας, χαζεύοντας ταυτόχρονα και τα μικρά τουριστικά μαγαζάκια, που υπήρχαν εκεί. 

Μπήκαμε στο αμάξι και ξεκινήσαμε, σε μια στροφή όμως του δρόμου, καθώς ήταν ύψωμα βλέπαμε το πανέμορφο κάστρο πάλι της Λίνδου και σταματήσαμε για λίγο να το χαζέψουμε.Τέτοιες εικόνες το ανθρώπινο μάτι δεν τις χορταίνει.  Ήταν ένας τέλειος  συνδυασμός, της φύσης με το ανθρώπινο χέρι που βοήθησε, για να έχουμε αυτό το υπέροχο θέαμα.

Όποιοι δεν έχετε βρεθεί  σε τέτοια μέρη και σε τέτοιες εκδηλώσεις σας λέω ότι χάνετε μια όμορφη εμπειρία, γεμάτη ευχάριστα   συναισθήματα και εντυπωσιακές παραστάσεις. Μόλις θα μπορέσετε να τα επισκεφτείτε.    Για τους Ροδίτες δεν το συζητώ, επιβάλλεται να πηγαίνουν. Γιατί υπάρχουν πολλοί  συντοπίτες που δυστυχώς από αμέλεια δεν τα έχουν δει. Υπάρχει και στην μεσαιωνική πόλη της Ρόδου  (την παλιά πόλη όπως την λέμε εμείς)  ένα παρόμοιο φεστιβάλ και  πιο μεγάλο, από αυτό της Λίνδου. Όμως το καθένα είναι ξεχωριστό και μοναδικό γιατί είναι δυο διαφορετικά μέρη, με την δική τους ιστορία. Να τα επισκεφτείτε έτσι;

Μύραμ Κ. Ρόδος