H KYΡΑ ΦΡΟΣΥΝΗ ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ (2)

Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια όμορφη βασιλοπούλα η κυρά Φροσύνη. Ήταν τόσο όμορφη και σοφή που όλοι την ζήλευαν. Είχε αρκετό πλούτο στο βασίλειο της και για αυτό τον λόγο, ο κάθε διοικητής που έμπαινε αντί να διοικεί  με σύνεση,  στο μυαλό του είχε να την ληστέψει. Από τις πολλές κλοπές την χρεοκόπησαν και η κυρά Φροσύνη παραφρόνησε και όλοι την φωνάζαν Παραφροσύνη.

Οι ξένες χώρες τώρα άρχισαν να συνωμοτούν και να κάνουν βρώμικα σχέδια εις βάρος της. Σκέφτηκαν πως έτσι Παράφρων που την κατάντησαν οι διοικητές της, είναι ευκαιρία να την αποτελειώσουν και να της κλέψουν εύκολα και το παλάτι της. Φώναξαν τους διοικητές της και με ένα έξυπνο τρόπο τους έκαναν να συμφωνήσουν να της πάρουν το βασίλειο, ξεκινώντας από την αυλή της. Τι έκαναν λοιπόν; είπαν να βάλουν  μπροστά το πετυχημένο σχέδιο του δανεισμού για να την σκοτώσουν. Οι μεγάλοι διοικητές της Φροσύνης  ήταν όλοι  απόγονοι του Ιούδα και για τριάκοντα αργύρια εύκολα είπαν το ναι. Και τότε όπως είναι φυσικό  με μεγάλη χαρά υπόγραψαν την καταδίκη της. Μια μέρα  κάποια γριά μάγισσα,  Ξέρκελ την έλεγαν, ήρθε να την επισκεφτεί. Η Φροσύνη σκέφτηκε ότι αυτή την γυναίκα την είχε βοηθήσει κάποτε  και ίσως ήρθε για να την σώσει. Όμως η Ξέρκελ ήταν ζηλόφθονη και κακιά και  σκοπός ήταν άλλος. Όταν λοιπόν την κέρασε και καθώς συζητούσαν, χωρίς να πάρει είδηση η Φροσύνη μας, της έβαλε δηλητήριο στο ποτό της.

Η Φροσύνη έπεσε άρρωστη βαριά, ανάσαινε με δυσκολία, εκλιπαρούσε για βοήθεια τους διοικητές αλλά αυτοί σημασία δεν της έδιναν. Τα παιδιά της εντωμεταξύ που είχαν καταλάβει τι έγινε άρχισαν να αντιστέκονται και να φωνάζουν, μα πάλι οι διοικητές σημασία καμιά. Μάλιστα άρχισαν να βάζουν άγρια τιμωρία σε όλα τα παιδιά της. Τους έκοψαν το φαγητό και ζούσαν με λίγα ψιχουλάκια. Η πείνα άρχισε να φέρνει την εξαθλίωση και την μιζέρια. Πολλά παιδιά της έχασαν το σπίτι τους και έμεναν στους δρόμους και μερικές φορές πάγωναν και πέθαιναν από το κρύο. Όμως δεν το έβαζαν κάτω ήθελαν να σώσουν την μητέρα τους με όποιο κόστος και να είχαν. Άρχισαν επιτέλους να μαζεύονται και να φωνάζουν και έψαχναν να βρουν κάποια λύση να κάνουν την μαμά τους καλά και να μην πεθάνει. Υπήρχαν και άλλα παιδιά της Φροσύνης  που ζούσαν στο εξωτερικό. Όταν πληροφορήθηκαν για το τι συμβαίνει άρχισαν και αυτά να αντιδρούν, δεν τους άρεσε καθόλου που δηλητηρίασαν έτσι ύπουλα την μαμά τους. Όμως το πιο τραγικό ήταν, που υπήρχαν μερικά  παιδιά της Φροσύνης που ήταν φιλάργυρα και οι διοικητές  το ήξεραν αυτό. Τους έδιναν μερικά ψίχουλα παραπάνω και αυτά αφού νόμιζαν ότι βολεύτηκαν, σταμάτησαν να αντιδρούν και συμφωνούσαν με τους κλέφτες που διοικούσαν το παλάτι.

Είναι άσχημο πράγμα ένα παιδί να προδίδει έτσι την μάνα του για να περνάει  αυτό καλά. Αν δεν νοιάζεσαι για την ίδια την μάνα και τα αδέλφια σου που δυστυχούν, νομίζω δεν είσαι άνθρωπος. Αν βλέπεις την μάνα σου να αργοπεθαίνει, αν βλέπεις τα αδέλφια σου να πεινούν, αν βλέπεις ότι έρχονται ξένοι κατακτητές να πάρουν όλο το βιός σου και εσύ ακόμα υποστηρίζεις τους διοικητές τι να σου πω; Το μόνο που θα καταφέρεις φιλάργυρο παιδί της Φροσύνης, είναι το δικό σου παιδί σίγουρα δεν θα μάθει ποτέ να μιλάει και να γράφει την δική σου γλώσσα. Ούτε θα μάθει την δική σου θρησκεία, τα ήθη και τα έθιμα σου. Το αναγκάζεις με αυτή σου την απερισκεψία να ζει και να μεγαλώνει στο σκοτάδι και να διοικείται πια από βαρβάρους. Ακόμα με την εγκληματική αδιαφορία σου θα χαθεί η πολύτιμη πολιτιστική κληρονομία της πατρίδας σου.

Ο Θεός ποτέ δεν ευλόγησε το άδικο, πιστεύω πως σύντομα θα ρίξει το βλέμμα του και στην Φροσύνη μας και θα την αγκαλιάσει στοργικά για να την σώσει. Τότε προδότες διοικητές και εσείς φιλάργυρα παιδιά θα λογοδοτήσετε στα άλλα παιδιά της. Γιατί να είστε σίγουροι ότι δεν θα καθίσουν με σταυρωμένα τα χέρια, έχουν βάλει  σκοπό της ζωής τους να σώσουν την μάνα Φροσύνη και είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρουν.

Μύριαμ Κ. Ρόδος