ΑΝΟΡΓΑΝΩΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΥΣΣΙΤΙΑ

Τα συσσίτια έχουν μπει για τα καλά στην ζωή του Ελληνικού λαού, διανέμονται όμως σωστά; Ο κόσμος κάνει δωρεές ή παίρνει τρόφιμα για να μαγειρευτούν και μετά να μοιραστούν στον φτωχό και εξαθλιωμένο Έλληνα. Επίσης έχουμε και προσφορές από ομογενείς και ξένους στον Ελληνικό λαό σε χρήματα ή σε είδος. Με αυτό τον τρόπο προσπαθούν να σώσουν τους ανθρώπους  που δυστυχούν από την μεγάλη κρίση που έπληξε την χώρα μας.   Όμως βλέπω πρώτους στην σειρά αλλοδαπούς και είναι πολύ περισσότεροι. Να φάνε οι άνθρωποι δεν είμαστε ρατσιστές, όμως όταν ο λαός μας λιμοκτονεί κυριολεκτικά, γεννιέται εύλογα το ερώτημα είναι ίση η μεταχείριση ή μας αντιμετωπίζουν εμάς τους Έλληνες  ρατσιστικά  στον τόπο μας.

Την πείνα που υπάρχει αυτή την στιγμή στην χώρα μας μπορεί κανείς  εύκολα να την δει αν κάνει μια βόλτα στις γειτονιές. Η ανεργία που όλοι ξέρουμε πόσο δραματικά έχει αυξηθεί οδήγησε τον Έλληνα στην πείνα και στους κάδους απορριμμάτων. Και ενώ μοιράζονται φαγητά σε πολλές πόλεις, νησιά και χωριά της χώρας μας, δυστυχώς ακόμα υπάρχει πείνα. Οι εκμεταλλευτές δεν χάνουν την ευκαιρία που υπάρχει αυτή την στιγμή. Μου θυμίζουν τους μαυραγορίτες στον πόλεμο που πατούσαν επί πτωμάτων για να θησαυρίσουν.

Πριν λίγες μέρες πήγα σε ένα μεγάλο επώνυμο σούπερ μάρκετ. Καθώς ψώνιζα άκουσα να λένε από το μικρόφωνα, ότι όποιος θέλει να αφήνει στο καροτσάκι που ήταν δίπλα στα ταμεία τρόφιμα για να μοιραστούν στους άνεργους. Με μεγάλη μου ευχαρίστηση έβαλα κάποια ψώνια μέσα πηγαίνοντας στο ταμείο να πληρώσω. Έπειτα μπήκα στο αμάξι και περίμενα τον αδελφό μου να τελειώσει και εκείνος τα δικά του ψώνια. Και τότε βλέπω δυο σκουρόχρωμους άντρες Αφρικανούς, να παίρνουν τα πράγματα που τους έδιναν οι υπάλληλοι και να απομακρύνονται λίγο. Παραπέρα είχε άλλους δυο που τους περίμεναν, πήραν τα τρόφιμα και τα έβαλαν σε μια τσάντα και μετά άλλαξαν. Δηλαδή οι άλλοι δύο που τους περίμεναν πήγαν και εκείνοι να πάρουν τρόφιμα.  Γύρισαν μετά και τα έβαλαν όλα μαζί. Και τώρα αναρωτιέμαι, γιατί δεν υπήρχε κανένας άνεργος και άπορος δικός μας; Μετά έδωσα μόνη την απάντηση. Ο Ελληνικός λαός είναι περήφανος ,   αναγκάστηκε να καταφύγει στα συσσίτια γιατί αντιμετωπίζει έντονα το πρόβλημα της επιβίωσης. Όμως οι Έλληνες θεωρούν πολύ υποτιμητικό να στέκονται έξω από τα μαγαζιά σαν ζητιάνοι.  Αυτοί οι άνθρωποι κάποτε δούλευαν και έβγαζαν το ψωμί τους περήφανα  και τώρα από την μια στιγμή στην άλλη βρέθηκαν να ζητιανεύουν για ένα πιάτο φαΐ.

Καλό θα είναι τα μαγαζιά που θέλουν να βοηθήσουν να τα δίνουν στις οργανωμένες μονάδες που κάνουν αυτή τη δουλειά, να κάνουν εκείνοι την διανομή σωστά και δίκαια. Εγώ εκεί δεν ξαναφήνω τρόφιμα. Και δεν το κάνω από τσιγκουνιά αλλά γιατί ξέρω ότι κάποιοι συμπολίτες μου πεινάνε πραγματικά και είναι άδικο αυτό που γίνεται. Το  ίδιο συμβαίνει και με τα συσσίτια παντού σε όλη την Ελλάδα,  τα λαμβάνουν περισσότεροι αλλοδαποί από τους Έλληνες που τα έχουν περισσότερη  ανάγκη. Εδώ στα νησιά λίγο πολύ γνωρίζει ο παπάς τον ενορίτη του και ποιος πραγματικά έχει ανάγκη σίτισης και πιστεύω γίνεται πιο σωστά η διανομή. Για αυτό στις μεγαλουπόλεις λίγη προσοχή δεν βλάπτει.

Ακόμα ένα παράδοξο που μου είπε κάποιος φίλος μου αφορά την    την Ιερά Μητρόπολη Χαλκίδας. Ο Μητροπολίτης είναι ένας εξαίρετος κληρικός, βοηθάει πολύ κόσμο και όλοι έχουν να πουν τα καλύτερα λόγια για αυτόν. Όμως δεν μπορεί να γνωρίζει αν τα τρόφιμα και τα ρούχα  θα  κατανέμονται σωστά και εκεί που πραγματικά τα έχουν ανάγκη. Τις προάλλες όπως μου είπε ο φίλος μου ο Μιχάλης από την Χαλκίδα, μοίραζαν ρούχα.  Αυτές είναι δωρεές των πιστών και των συμπολιτών που θέλουν να βοηθήσουν τον κόσμο να ντυθεί για να μην κρυώνει. Πήγαν τότε κάτι Αθίγγανοι να πάρουν και εκείνοι ρούχα. Πήραν ότι πήραν και έφυγαν με δύο μαύρες σακούλες. Την επομένη πήραν τα ρούχα και τα πούλησαν! Ε είναι αυτό σωστό; Εκεί στην εκκλησία της Χαλκίδας σύμφωνα με αυτά που μαθαίνω,  γίνονται καταγγελίες από διάφορους ανθρώπους. Αν ευσταθούν λοιπόν οι καταγγελίες σε μια ενορία στην διανομή συσσιτίων είναι και μια Αλβανίδα τραγουδίστρια, αυτή δίνει διπλές και τριπλές μερίδες στους αλλοδαπούς με αποτέλεσμα οι Έλληνες να παίρνουν μικρότερη μερίδα ή και καμιά φορά να μην φτάνει για όλους. Θέλω να επισημάνω την προσοχή του Μητροπολίτη Χαλκίδας. Να δείξει περισσότερη προσοχή στο θέμα αυτό και να  ερευνήσει αν είναι αλήθεια, γιατί πιστεύω ότι αυτά συμβαίνουν  εν αγνοία του.

Ελπίζω να βρεθεί κάποια λύση στο θέμα αυτό γιατί πολλά παιδιά και ηλικιωμένοι δεν έχουν αυτή τη στιγμή ούτε ένα πιάτο φαγητό. Θέλω επίσης να πω σε όλους αυτούς που μπορούν, να βγάζουν μια μερίδα από το δικό τους φαγητό και να το δίνουν στον άπορο γείτονα. Αν μπορείτε φίλοι μου να αγοράσετε κανένα γαλατάκι και να το δώσετε σε κάποιον που έχει μικρά παιδιά και που ξέρετε ότι είναι άνεργος και αδυνατεί να το αγοράσει. Ας βοηθήσουμε όλοι έστω και λίγο από το υστέρημα μας για να γλυκάνουμε την δυστυχία που έχει απλωθεί γύρω μας σαν κατάρα.

Μύριαμ Κ. Ρόδος