Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

ΜΥΘΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΘΡΥΛΟΙ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ


Σε κάθε τόπο, πάντα υπάρχουν  ιστορίες, μύθοι,  θρύλοι και εικασίες. Αυτό συμβαίνει, είτε από κάποιο περίεργο γεγονός που έγινε, είτε από τυχαίες συμπτώσεις. Αυτό κάνει την φαντασία του ανθρώπου, να οργιάζει και να πλάθει ιστορίες της φαντασίας του. Γιατί δεν μπορεί με την απλή λογική, να εξηγήσει κάποια φαινόμενα. Έτσι και στο νησί μου τη Ρόδο, υπάρχουν κάποιοι μύθοι και ιστορίες, που έμαθα και εγώ από τους μεγαλύτερους και που θα σας  διηγηθώ  σήμερα.


Σε μια περιοχή της Ρόδου, κοντά στο χωριό Τριάντα,  υπάρχει μια περιοχή, που έχει, πολλές και απότομες στροφές. Το σημείο αυτό ονομάζεται τρεις. Πριν από χρόνια, ένα ζευγάρι ετοιμάστηκε να πάει στην εκκλησία για να παντρευτεί. Η νύφη πέρασε από τους τρεις και σε κάποια στροφή, από λάθος χειρισμό του οδηγού ή από κακή ορατότητα, το αμάξι έπεσε στο γκρεμό και η νύφη σκοτώθηκε. Από τότε, εμφανίζεται συχνά σε εκείνο το σημείο η ψυχή της. Υπάρχουν μαρτυρίες, που λένε πως είδαν μια γυναίκα ντυμένη νύφη, να περιτριγυρίζει εκεί. Ακόμα ο μύθος λέει, πως η νύφη αποσπάει την προσοχή των οδηγών, με αποτέλεσμα να πέφτουν στο γκρεμό και να σκοτώνονται. Λένε, πως είναι ακόμα πολύ θυμωμένη, γιατί δεν πρόλαβε να παντρευτεί τον αγαπημένο της και από εκδίκηση, κάνει κακό στους οδηγούς.

Ένας άλλος μύθος λέει πως κάποτε οι πειρατές, λεηλάτησαν το μοναστήρι της Παναγιάς της Σκιαδενής. Μαζί με τα κλοπιμαία όμως, πήραν και την εικόνα της Παναγιάς και όταν γύρισαν στο καράβι, η Παναγία  μαρμάρωσε το πλοίο, μαζί με τους πειρατές. Το καράβι υπάρχει ακόμα στην θάλασσα, είναι ένα πέτρινο νησάκι που μοιάζει πολύ με καράβι και οι ντόπιοι, το ονομάζουν πετροκάραβο.

Η ιστορία της Παναγιάς Τσαμπίκας. Το όνομα της Παναγιάς Τσαμπίκας, βγήκε από κάποιους βοσκούς. Κάποτε, εκεί που βοσκούσαν τα πρόβατα, παρατήρησαν μια λάμψη να αναβοσβήνει συνέχεια, επί μέρες. Έμοιαζαν με σπίθες στο βουνό και έτρεξαν να δουν τι συμβαίνει. Γιατί φοβήθηκαν, μήπως υπάρχουν κακοποιοί κρυμμένοι εκεί πάνω.  Όταν πήγαν εκεί, αντίκρισαν την εικόνα της Παναγιάς να σπινθηροβολάει και να βγάζει τσάμπες (σπινθήρες) όπως τις έλεγαν οι βοσκοί, και έτσι την ονόμασαν Παναγιά Τσαμπίκα. Σε εκείνο το μέρος φτιάχτηκε η εκκλησία της Παναγιάς Τσαμπίκας που θα πει σπινθηροβόλος Παναγιά. Το όνομα Τσαμπίκα ακούγεται πολύ στην Ρόδο. Επειδή οι  άνθρωποι εδώ, δίνουν το όνομα στα παιδιά τους. Διότι όπως λένε, είναι πολύ θαυματουργή. Μάλιστα, αν θέλουν να κοροϊδέψουν εμάς τους Ροδίτες, μας φωνάζουν Τσαμπίκους ή Τσαμπίκες ανάλογα αν είσαι αγόρι ή κορίτσι.

Μια άλλη ιστορία παράξενη και γεμάτο μυστήριο και φαντασία τρόμου, είναι αυτή που θα σας διηγηθώ. Στο παλιό νοσοκομείο της Ρόδου, βασίλισσα Όλγα όπως ονομαζόταν, υπήρχε μια μεγάλη στροφή, εκεί υπήρχε ένα σπιτάκι, που έλεγαν πως ήταν στοιχειωμένο. Η ιστορία λέει πως κάποιος σκότωσε την γυναίκα του γιατί τον νόμιζε πως τον απατούσε και την έθαψε, μέσα στον κήπο του. Από τότε το φάντασμα της γυναίκας δεν άφηνε κανέναν να μείνει στο σπίτι της. Μάλιστα το σπίτι αυτό νοικιάστηκε τρεις φορές μα σε λιγότερο από μια εβδομάδα οι άνθρωποι που το ενοικίαζαν, έφευγαν έντρομοι. Λένε πως κάθε βράδυ εμφανιζόταν η γυναίκα αγριεμένη μπροστά τους. Το σπίτι αυτό δεν το ενοικίασε μετά από αυτό, κανείς άλλος και την νύχτα οι ντόπιοι, φοβόντουσαν να περάσουν από εκεί μόνοι.

Αυτές είναι λίγες από τις ιστορίες που έμαθα, θα επανέλθω πάλι με άλλες γιατί δεν θέλω να σας κουράσω.

Μύριαμ Κ.Ρόδος

Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

ΕΝΑΣ ΑΚΛΟΝΗΤΟΣ ΔΕΣΜΟΣ

Κάποιοι δεσμοί πάνω στην γη είναι ακλόνητοι και δημιουργούνται πριν ακόμα έρθουμε στον κόσμο. Ο δεσμός παιδιού και μητέρας αρχίζει από τον ομφάλιο λώρο ακόμα και  ενώνει τα δυο πλάσματα σε ένα. Το παιδί μένει για εννιά μήνες μέσα στα σπλάχνα της μητέρας του και σχεδόν μοιράζονται τα πάντα και έτσι γεννιέται μαζί με το παιδί και ένας δεσμός που κανείς δεν μπορεί να κλονίσει. Ένα καταπληκτικό βίντεο που είδα σήμερα με έκανε να δακρύσω από συγκίνηση. Ένα μωράκι γεννήθηκε και δεν ήθελε με τίποτα να εγκαταλείψει την αγκαλιά της μανούλας του. Όμως, μετά την τρυφερότητα που ένιωσα βλέποντας το βίντεο, αναρωτήθηκα πως κάποιες γυναίκες ενώ τους χαρίζει τέτοιο δώρο ο Θεός, αυτές ζητάνε να το πετάξουν και να σκοτώσουν κομμάτι του εαυτού τους. Γιατί σε μερικές γυναίκες δεν λειτουργεί το μητρικό φίλτρο; Πάντως το φίλτρο της αγάπης παιδιού και μητέρας λειτούργησε καλά σε αυτό το θαυμάσιο βίντεο.


Εγώ θα σας το βάλω να το δείτε και εσείς θαυμάστε και απολαύστε τη τρυφερή στιγμή, που οι γιατροί θέλησαν να πάρουν το παιδί από την μητέρα του και μετά πείτε μου αν υπάρχει ισχυρότερος δεσμός πάνω στην γη.

Μύριαμ Κ. Ρόδος

Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

ΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ

Σήμερα εκεί που διάβαζα τα νέα από το διαδίκτυο, έπεσε στην αντίληψή μου ένα άρθρο από ένα νέο παιδί. Μου έκαναν εντύπωση οι προβληματισμοί του και στάθηκα να το διαβάσω. Μου άρεσε πολύ η τοποθέτηση του, είδα πόσο δίκιο είχε σε αυτά που λέει και έτσι σκέφτηκα να βάλω στο μπλοκ μου τις απορίες, την αγανάκτηση και τους προβληματισμούς του Βασίλη Κλωνάρη, μπας και ιδρώσει κανένα αυτί.


Αίσχος τα παλιά δημόσια κτήρια στην Ρόδο και σε ολόκληρη την Ελλάδα.



Ας ξεκινήσουμε από την Ρόδο και μετά θα περάσουμε και 

στην υπόλοιπη Ελλάδα.





Σε άθλια κατάσταση βρίσκεται το παλιό Νοσοκομείο της Ρόδου. Τον Μάιο του 2000 ολοκληρώθηκαν οι εργασίες στο καινούργιο νοσοκομείο της Ρόδου, ένα υπερσύγχρονο νοσοκομείο που διαθέτει όλες τις απαιτούμενες ιατρικές μονάδες με μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας, δυνατότητα 335 οργανωμένων κλινών με προοπτική κάλυψης επί πλέον 120 κλινών.
Μετά την εγκατάσταση στο νέο Γενικό Νοσοκομείο της Ρόδου «Ανδρέας Παπανδρέου» το παλιό νοσοκομείο είχε ως αποτέλεσμα να μετατραπεί σε σκουπιδότοπο.

Όπως θα δείτε και στις εικόνες που ακολουθούν υπάρχουν παντού σκουπίδια, σπασμένα τζάμια και πόρτες, σοβάδες από τους τοίχους πέφτουν και παντού υπάρχουν παλιά έπιπλα και κρεβάτια σπασμένα. 
Αυτές είναι οι εικόνες της Ρόδου και γενικά της Ελλάδας τον 21ο αιώνα. Εικόνες ντροπής που βγαίνουν και προς τα έξω.






Εικόνες από δημόσια κτήρια ρημαγμένα… γιατί δεν είναι και τα μόνα. 





Μην ανοίξουμε και το θέμα για το ΙΚΑ της Ρόδου, όπου υπάρχει… ή μάλλον υπήρχε κτήριο δημόσιο και στεγαζόταν, αλλά οι κύριοι υπεύθυνοι προτίμησαν να πάνε σε ένα κτήριο ιδιωτικό που πληρώνουν ή μάλλον ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ενοίκιο. Με αποτέλεσμα το δημόσιο στέγασμα του ΙΚΑ να έχει σήμερα μια αντίστοιχη εικόνα με το νοσοκομείο. 
Και μην ξεχνάμε και τα Ολυμπιακά έργα της Αθήνας που κτίστηκαν το 2004 για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων, τα οποία τα πληρώσαμε, τα πληρώνουμε και θα τα πληρώνουμε χρυσάφι μια ζωή, όπου μετά από δέκα χρόνια η εικόνα τους είναι εξευτελιστική.
Και αν συνεχίσω να είστε σίγουροι ότι αυτό το άρθρο δεν θα σταματήσει ποτέ γιατί υπάρχουν και άλλα κτήρια με την ίδια κατάληξη. 





ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Βασίλης Κλωνάρης

Εδώ θα συμπληρώσω και εγώ, πως το παλιό νοσοκομείο έγινε κέντρο ναρκομανών και πως μόλις σκοτεινιάσει, φοβόμαστε να περάσουμε από εκεί. Ελπίζω κάποιος να δει την κατάντια και να κάνει κάτι και πάλι Βασίλη, μπράβο για το άρθρο και τις φωτογραφίες σου, σε ευχαριστούμε.

Μύριαμ Κ. Ρόδος