Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

NEΦΕΛΗ ΜΑΡΙΑ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ;

Εδώ και τέσσερα  χρόνια περίπου παρακολουθώ μια ιστορία του ίντερνετ να εξελίσσεται με κωμικοτραγική μορφή. Άνθρωποι αμφισβητούν πρόσωπα και καταστάσεις και συγκεκριμένα μια ιστορία με πρωταγωνιστή μια κοπέλα σοβαρά άρρωστη, κατά τα λεγόμενα της. Έψαξα αρκετά να δω γιατί αμφισβητούν τόσο την κοπέλα αυτή; τι συμβαίνει δηλαδή. Μήπως οι αμφισβητίες είναι άτομα που δεν έχουν αισθήματα και καρδιά; Μήπως δεν σέβονται τον πόνο και την δυστυχία κάποιου νέου ανθρώπου; Από τις έρευνες μου όμως και μετά από πολύ ψάξιμο στο διαδίκτυο, διαπίστωσα πως υπήρχαν ανακρίβειες στα λεγόμενα της κοπέλας αυτής και γιαυτό δέχεται τόσες επιθέσεις. Δηλαδή από το 2008 που έχω διαβάσει δημοσιεύσεις για τα προβλήματα της σε διάφορα μπλοκ ή στο δικό της, συνέχεια προσθέτει σοβαρές ασθένειες στο ιστορικό της και την βλέπουμε να πέφτει σε χοντρές αντιφάσεις, σύμφωνα με τα σημερινά λεγόμενα της. Έχουν γίνει και κάποιες εκπομπές στην Κύπρο για το θέμα αυτό και αναρωτιέμαι, πριν να γίνει η εκπομπή δεν ενημερώθηκαν επαρκώς για το τι συμβαίνει;

Ένα βασικό που ειπώθηκε στα μπλοκ της κοπέλας αυτής και που μου έκανε τρομερή εντύπωση είναι το εξής: είπε πως κάνει υποδόριες ενέσεις χημειοθεραπείας για καρκίνο και μάλιστα μόνη της σε διάφορα σημεία του σώματός της. Τώρα εγώ με τις λίγες ιατρικές γνώσεις που έχω, αυτό με ξίνισε αρκετά και το έψαξα. Δεν γίνεται γιατρός να δώσει τέτοια θεραπεία αν δεν έχει διαγνωστεί καρκίνος ή δεν έχει αφαιρεθεί καρκινικός όγκος, άλλα και πως αυτή η θεραπεία γίνεται από γιατρό. Η ίδια αλλά και η μητέρα της λένε πως δεν έχει γίνει βιοψία ακόμα, άρα πως κάνει τέτοια θεραπεία; Όλα αυτά που σας γράφω τα λέει η ίδια και τα έχω φυλαγμένα για όποιον προσπαθήσει να με αμφισβητήσει. 


Δεύτερο πράγμα πολύ σοβαρό για μένα, είναι αυτό που ειπώθηκε από την δημοσιογράφο Ελίτα στο Κυπριακό κανάλι και από την ίδια ότι δεν έχει βγει από το σπίτι της εδώ και αρκετά χρόνια, γιατί είναι στο κρεβάτι αδύναμη. Ακόμα ειπώθηκε αρκετές φορές πως δεν μπορεί να βγει την ημέρα γιατί την πειράζει ο έντονος φωτισμός. Εδώ πάλι έρχομαι να ρωτήσω σύμφωνα με αυτά που είδα στο μπλοκ της Μαρίας και από τα γεγονότα του διαδικτύου. Πως η Μαρία πήγε στην Ντίσνεϊλαντ πέρσι και πως πάει σε καφετέρειες την ημέρα αφού   δεν βγαίνει από το σπίτι; Υπάρχουν φωτογραφίες που η ίδια δημοσίευσε κατά καιρούς και αναρωτιέμαι, πως είναι δυνατόν αφού η ίδια είπε πως έχει χρόνια να βγει από το σπίτι.


Άλλο θέμα πάλι που καθιστά αναξιόπιστα τα λεγόμενα της είναι,  πως πριν να γίνει η εκπομπή  με την Ελίτα, η Μαρία έτρεχε για δυο συνεχόμενες μέρες στις εκδηλώσεις του Παναγιώτη Μιχαήλ. Και πάλι υπάρχουν φωτογραφίες με έντονο φωτισμό, το τονίζω αυτό και σχόλια δικά της που λέει, ότι τραβούσε και βίντεο από το κινητό της. Πως η Ελίτα μας λέει κατηγορηματικά πως έχει χρόνια να βγει από το δωμάτιο της και για αυτό τον λόγο δεν μπορεί να πάει στην εκπομπή; 

Εγώ να σας πω την γνώμη μου πάνω σε αυτό το θέμα και  σύμφωνα με όλα αυτά που διάβασα, έψαξα και βρήκα. Η Μαρία μπορεί να έχει μια πάθηση χρόνια κάτι με ρευματικά και με κύστες που σίγουρα θέλουν ιατρική παρακολούθηση, όμως δεν είναι καρκίνος όπως θέλουν να περάσουν στον κόσμο για να τον ευαισθητοποιήσουν και να προσφέρει το χρήμα που προσφέρει χρόνια τώρα. Η Ελίτα είπε ακόμα ότι η Μαρία πήγε στο Ισραήλ, ένα ακόμα στοιχείο που δείχνει ότι δεν διάβασε καλά το μάθημα της, κάτι απαράδεκτο για μια δημοσιογράφο. Αν διάβαζε θα έβλεπε ότι η Μαρία είπε  το 2009  στο μπλοκ ότι Ισραήλ δεν πήγε, αλλά έστειλαν το ιστορικό και δεν την δέχτηκαν. Αν θέλετε και αυτό το έχω και σας το παραθέσω αμέσως. Με ενόχλησε ακόμα ένα άλλο σημείο που  βλέπω να υπάρχει δόλος μεγάλος και θα  σας πω για τι πράγμα μιλάω. Πριν δυο χρόνια περίπου υπήρχε στο προφίλ της Μαρίας δηλωμένο, ως θρησκευτική πεποίθηση  ότι ήταν μάρτυρας του Ιεχωβά. Ως εδώ καλά, εμένα δεν με ενοχλεί που πιστεύει ο κάθε άνθρωπος. Όμως μετά λίγο καιρό αφαίρεσε το θρήσκευμα της και κατάλαβα μετά από λίγο καιρό την σκοπιμότητα της. Μπήκε σε όλα τα μπλοκ και σελίδες των ορθόδοξων χριστιανών και ζητούσε βοήθεια, δηλαδή έκανε την χριστιανή ορθόδοξη χωρίς να είναι σύμφωνα με την προηγούμενη δήλωση της. Αν θέλει κάποιος να με αμφισβητήσει ας ακούσει την εκπομπή της Ελίτας Μιχαελίδου για το θέμα αυτό, που λέει ο γιατρός ότι αν βάλει αίμα δεν θα υπάρχει πρόβλημα στον χαμηλό αιματοκρίτη της.  Αλλά όμως  λόγο των θρησκευτικών πεποιθήσεών της δεν δέχεται να βάλει. Το άλλο περίεργο πάλι που θυμάμαι είναι το χειρουργείο όγκου στο κεφάλι που είπε ότι έκανε. Εγώ όσο και αν προσπάθησα να βρω από τις φωτογραφίες που δημοσιεύει  μια τομή στο κεφάλι της δεν είδα τίποτα. Εκτός και αν είναι αόρατη τομή, γιατί όλοι ξέρουμε μια αφαίρεση όγκου στο κεφάλι έχει μεγάλη τομή.





Άρα οι άνθρωποι που αμφισβητούν έντονα την Μαρία Νεφέλη, έχουν πολλά εύλογα ερωτηματικά που ποτέ δεν έδωσε κανείς απάντηση. Όσοι το προσπάθησαν έχουν μπλοκαριστεί και μπει στην μαύρη λίστα από την οικογένεια. Υπάρχουν ακόμα πάρα πολλά που θέλουν χρόνο για να σας αναλύσω, αλλά επειδή δεν θέλω να σας κουράσω θα επανέλθω μετά τις γιορτές να το συζητήσουμε. Ένα θέλω να σας πω πως δεν υπάρχουν άνθρωποι τέρατα και πως αν ένιωθαν πως κάποιος είναι πραγματικά άρρωστος, σίγουρα θα έδιναν τα πάντα για να βοηθήσουν. Αλλά όπως ξέρουμε μέσα από το διαδίκτυο κυκλοφορεί πολύ ο μύθος και τα παραμυθάκια της χαλιμάς, για αυτό να προσέχετε να μην πέφτετε θύματα σε κανέναν. Και εσείς που θέλετε να λέτε τους άλλους απάνθρωπους και σκληρόκαρδους, ερευνήστε πρώτα καλά ποιος είναι ο λόγος που αντιδρούν και το τι έπεσε στην δική τους αντίληψη που εσείς αγνοείτε.  Στην εποχή που ζούμε προσέχουμε για να μην μας εξαπατούν, δείτε το μάθημα Ελμίνα. Πατήστε εδώ

Μύριαμ Κ. Ρόδος

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ

Τα Χριστούγεννα είναι μέρα γιορτινή για όλους τους ανθρώπους, για μερικούς μοναχικούς και ξεχασμένους όμως, είναι μέρα λύπης και μοναξιάς. Τις γιορτές τις αισθάνεται κάποιος όταν έχει όλους τους δικούς του κοντά του. Όταν για κάποιο λόγο έχει απομακρυνθεί και μπει στο περιθώριο, τότε η ημέρα αυτή τον γεμίζει θλίψη και η μοναξιά είναι αφόρητη. Εγώ σήμερα έκανα την καθιερωμένη επίσκεψη στα ηλικιωμένα φιλαράκια μου. Δεν ξέρω πως νιώθετε εσείς μαζί τους, αλλά εμένα μου αρέσει να τους κάνω παρέα  και να τους προσφέρω λίγη ζεστασιά και χαρά, αλλά και να ακούω τις διάφορες ιστορίες που έχουν να μου πουν. Γιατί είναι άνθρωποι με πολλές εμπειρίες αφού έχουν ζήσει τόσα χρόνια πριν από εμάς και έχουν δει πολλά τα μάτια τους.

Γνωρίζω αρκετούς από αυτούς και έχω μια σχέση φιλική μαζί τους. Σήμερα λοιπόν που πήγα φρόντισα να ικανοποιήσω μερικές επιθυμίες τους, για να τους ευχαριστήσω. Μην νομίζετε ότι είναι πολύ απαιτητικοί, ένα γεροντάκι όταν πάω μου ζητάει επίμονα φουντούνια, είναι σαν μικρό παιδί και φυσικά δεν του χαλάω χατήρι. Άλλος πάλι μου ζητάει τσιγάρα, αλλά αυτό δεν ξέρω αν απαγορεύεται  από θέμα υγείας ή να μην βάλουν καμιά φωτιά. Σήμερα όμως έκανα εξαίρεση, πήρα μαζί μου ένα πακέτο τσιγάρα και έναν αναπτήρα και όταν πήγα, του είπα κρυφά, έλα στην αυλή να σου δώσω τσιγάρο. Τα μάτια του φωτίστηκαν και σαν να κάναμε κάτι το πολύ απαγορευμένο και κακό ήρθε με μεγάλη προσοχή έξω. Γέλασα πολύ με αυτό, του έδωσα ένα τσιγάρο του το άναψα και τα έβαλα μέσα στην τσάντα μου, δεν του τα άφησα γιατί φοβόμουν να μην βάλει καμιά φωτιά. 

Μετά μπήκα μέσα και μιλούσα με τους άλλους, σε λίγο να τος πάλι ήρθε και με νοήματα μου έλεγε να πάω να του δώσω και άλλο τσιγάρο. Μου φάνηκε σαν παιχνίδι κατασκοπικό και κατάλαβα πόσο του άρεσε το μυστικό μας, χαιρόταν που έκανε σκανταλιές ή επειδή μπορούσε να απολαύσει κάτι που ήθελε; Δεν ξέρω αλλά ξαναπήγα στην αυλή και του άναψα ακόμα ένα, τα μάτια του ήταν φωτισμένα και πονηρά, ούτε πραξικόπημα να κάναμε, με έπιασε νευρικό γέλιο και μαζί με μένα γελούσε και ο κυρ Νίκος, έτσι τον λένε αλλά εγώ τον φωνάζω Νικολάκη. Μέσα στο γηροκομείο αν καθίσεις πολύ ώρα θα σου ανοίξουν τις καρδιές τους τα γεροντάκια και θα ακούσεις ιστορίες που ούτε καν φαντάζεσαι. Ο Κωνσταντίνος είναι ο γόης του γηροκομείου, αυτός μου διηγείται τα κατορθώματα του με το γυναικείο φύλο. Με αγάπησαν πολλές γυναίκες λέει και εξαιτίας τους χώρισα από την γυναίκα μου και βρίσκομαι εδώ μέσα και αρχίζει να μου λέει ονόματα και ιστορίες από τους δεσμούς που έκανε. Εγώ τον ακούω προσεκτικά και τον ενθαρρύνω να μου μιλάει και στο τέλος του λέω, ακόμα είσαι κοτσονάτος και όμορφος και αυτός να δείτε καμάρι που το έχει. Είναι ωραίο να δίνεις χαρά έστω και αν τώρα πια είναι πολύ αργά για να βλέπουν το μέλλον,  αλλά  μέσα τους παίρνουν δύναμη και έχουν θέληση για ζωή.

Ένα πράγμα που πρόσεξα όμως σήμερα ήταν ότι είχαν φύγει αρκετά γεροντάκια και έκανα ερώτηση γιαυτό το θέμα. Η νοσοκόμα που ήταν εκείνη την ώρα κοντά, μου μου είπε ότι τους περισσότερους τους πήραν σπίτι. Η ανεργία και η κρίση έκανε και ένα καλό, άρχισε ο κόσμος να κρατάει σπίτι τους ηλικιωμένους, για να τους βοηθάνε με την σύνταξη που έχουν. Ελπίζω μόνο να μην τους κακομεταχειρίζονται και να τους δίνουν αγάπη και φροντίδα, γιατί έχω δει να κακοποιούν λεκτικά τους ηλικιωμένους και με στεναχωρεί αφάνταστα αυτό. 

Ξέρω ότι μερικοί ηλικιωμένοι, είναι δύστροποι χαρακτήρες και χρειάζεται υπομονή για να τους φροντίσεις. Γιαυτό θα σας παρακαλέσω, αν δεν έχετε υπομονή και αγάπη, μην τους παίρνετε από εκεί, καλύτερα θα είναι μέσα σε οίκους ευγηρίας, παρά σε ένα σπίτι που θα  κακοποιούνται  και θα τους έχετε μόνο για τα λεφτά τους. Σκεφτείτε  ότι δεν έχουν πολύ χρόνο παραμονής μαζί μας ή να τους πάρετε και να τους φερθείτε ανθρώπινα και με αξιοπρέπεια ή αλλιώς αφήστε τους στην ησυχία τους. Διότι δεν είναι ζώα, είναι άνθρωποι κουρασμένοι που έχουν περάσει από πολλά στάδια στην ζωή τους και ήρθε η ώρα να τους ξεκουράσουμε και να τους δώσουμε λίγη χαρά.

Σας εύχομαι καλές γιορτές με υγεία, αγάπη και ευτυχία. Επίσης θέλω να σας πω να  περάστε και εσείς καμιά  καμιά βόλτα από εκεί και ας μην έχετε κανέναν μέσα. Θα νιώσετε μεγάλη ικανοποίηση όταν δείτε  τα ζαρωμένα κουρασμένα ματάκια τους, να λάμπουν από χαρά.

Μύριαμ Κ. Ρόδος

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΩΞΕΤΕ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΟΦΑΓΙΑ

Αρχίζουν ξαφνικά να σου συμβαίνουν διάφορα άσχημα πράγματα; Δηλαδή παθαίνεις ζημιές στο σπίτι σου την μια πίσω από την άλλη ή όλα σου πηγαίνουν στραβά, εντελώς ξαφνικά και δεν ξέρεις τι να κάνεις; Μερικές καταρούσες έτσι της λέω εγώ, με το παραμικρό αρχίζουν και σε βλαστημάνε, να σε κουτσομπολεύουν και γενικά να σε ζηλεύουν. Τότε παίρνεις μια επίδραση αρνητική και περιβάλλεσαι από μια κακή αύρα. Εγώ θα σας πω μερικές χρήσιμες πρακτικές που έμαθα από τις γιαγιάδες και θα μπορέσετε όλοι εύκολα να εφαρμόσετε.

Πρώτο: παίρνουμε ένα ποτήρι νερό του ρίχνουμε αλάτι και λέμε, όπως διαλύεται το αλάτι στο νερό έτσι να διαλυθεί η γλωσσοφάγια και οι κατάρες από το σπίτι μου. Αυτό το ποτήρι το σκεπάζετε και το κρύβεται κάπου, αν εξατμίζεται το νερό κάνουμε ξανά ίδια διαδικασία. Κατά προτίμηση, να το σκεπάζετε να μην εξατμίζεται εύκολα.

Δεύτερο: Στο σπίτι μας έξω φυτεύουμε κόκκινες καυτές πιπεριές είναι ένα και ένα για την γλωσσοφάγια. Ακόμα βάζουμε κακτάκια στην αυλή μας,  λένε πως τα αγκαθάκια που έχουν αιχμαλωτίζουν την κακιά αύρα και την αποτρέπουν, από το να μπει σπίτι σας. 
Τρίτον: Παίρνουμε αγιασμό από την εκκλησιά και ραντίζουμε όλο το σπίτι μας. Αφήνουμε πάντα λίγο και προσθέτουμε νερό  για άλλη μέρα και επαναλαμβάνουμε. Λέμε Ιησούς Χριστός νικά και όλα τα κακά σκορπά. Για αυτούς που είναι βαθιά θρησκευόμενοι θα τους έλεγα να φέρουν τον παπά να κάνει αγιασμό.

Αυτά για την γλωσσοφαγιά, σας εύχομαι να την διώξετε και να περνάτε καλά. 

Μύριαμ Κ. Ρόδος

Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

ΡΟΔΟΣ Η ΣΠΗΛΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΓΟΡΓΟΝΕΣ

Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, το νησί της Ρόδου δοκιμάστηκε σκληρά. Οι Τούρκοι κατακτητές, λεηλατούσαν, σκότωναν και βίαζαν τα γυναικόπαιδα. Ο μύθος λέει, πως τα χρόνια εκείνα όλες οι νέες κοπέλες  κρύφτηκαν, για να γλυτώσουν από την ντροπή και τον εξευτελισμό του βιασμού. Μαζεύτηκαν λοιπόν όλες οι κοπέλες που ήταν παρθένες, σε ένα σπήλαιο κοντά στην Λίνδο και δεν έβγαιναν από εκεί ούτε για να φάνε. Μια γερόντισσα έφερνε κάθε μέρα φαγητό και νερό για να μπορέσουν να επιβιώσουν.

Ένας Τούρκος Αγάς όμως, που έμενε εκεί κοντά, πρόσεξε την γερόντισσα που κινούσε από το χάραμα κάθε μέρα με το γαϊδουράκι της, να πηγαίνει κάπου. Έβαλε λοιπόν έναν έμπιστο του του να την ακολουθήσει και αυτός είδε τι συμβαίνει. Τρέχει και  πάει στον Αγά και λαχανιασμένος του μαρτυράει τα όσα είδε. Ο Αγάς  έτριψε τα χέρια του από χαρά και ικανοποίηση και αμέσως του γεννήθηκαν πονηρές σκέψεις. Διέταξε λοιπόν τους στρατιώτες του να πάνε να του φέρουν, όλες τις γυναίκες μπροστά του. Ξεκίνησε αμέσως μια ομάδα στρατιωτών για την σπηλιά. Μόλις έφτασαν κοντά οι κοπέλες τους αντιλήφθηκαν και για να γλυτώσουν από τα χέρια τους πέσαν στην θάλασσα για να πνιγούν. Ο Θεός Ποσειδώνας όμως που ήταν εκεί, λυπήθηκε τις κοπέλες και τις μεταμόρφωσε σε γοργόνες για να σωθούν και έτσι γλύτωσαν από τα βάρβαρα  χέρια των κατακτητών. Από τότε ζουν μέσα στο νερό ελεύθερες και ευτυχισμένες που δεν έπεσαν στα χέρια των κατακτητών.


Αν καμιά φορά βρεθείτε σε εκείνη την σπηλιά αφουγκραστείτε καλά και θα ακούσετε τα πλατσουρίσματα  που κάνουν οι χαρούμενες γοργονίτσες.



Μύριαμ Κ. Ρόδος

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΦΕΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑΚΗ



Μια φορά και ένα καιρό, σε μια πόλη της Ελλάδας,  ζούσε μια άνεργη μητέρα με τα δυο παιδιά της, που δυστυχώς τα μεγάλωνε μόνη της. Πλησίαζαν τα Χριστούγεννα και έτσι  ένα απόγευμα αποφάσισε να στολίσει το παλιό δεντράκι, που είχε στην σοφίτα της. Φώναξε τα παιδιά, που ήρθαν δίπλα της αμέσως και στάθηκαν με χαρά. ο Κωστάκης και η Αννούλα περίμεναν μέρες αυτή την στιγμή. Επιτέλους, θα στόλιζαν και αυτοί το δεντράκι τους. Η μαμά οπλίστηκε με υπομονή και προσπάθησε να φορέσει το ψεύτικο χαμόγελο της, για να ξεγελάσει τα παιδιά και να τους δώσει την γιορτινή ατμόσφαιρα, που έπρεπε. Η Αννούλα πήγαινε στην έκτη τάξη δημοτικού, ήταν αρκετά έξυπνη για να καταλάβει τον πόνο της μαμάς της. Όμως δεν μιλούσε έβαλε και εκείνη το ίδιο χαμόγελο στα χειλάκια της, για να της συμπαρασταθεί. Ο Κωστάκης μόλις πέντε χρονών δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τον πόνο στα μάτια της μαμάς του, ούτε καν πρόσεξε τα δάκρυα που σκούπιζε κρυφά.


Το δέντρο τους έγερνε λιγάκι και η μαμά, του έβαλε από κάτω ένα μικρό ξύλο και το στερέωσε.  Το στόλισε με   λίγα στολίδια που είχε από παλιά. Καθώς στόλιζαν το δέντρο τα παιδιά τραγουδούσαν τα κάλαντα, τα μάτια του μικρού ήταν φωτισμένα από  χαρά. Επειδή ήξερε ότι σε λίγες μέρες θα έρθει ο Άγιος Βασίλης και θα του φέρει δώρα. Η μητέρα στόλιζε πολύ αργά, ίσως για να φανεί πως είχαν πολλά στολίδια, αλλά ίσως για να κρατήσει όσο πιο πολύ γινόταν η χαρά των παιδιών της. Όταν τέλειωσε το στόλισμα, ο Κωστής σταμάτησε μπροστά στο δέντρο και όλο χαρά λέει στην μαμά του, μαμά τώρα πρέπει να βάλουμε τα γράμματα κάτω από το δέντρο και να πούμε τι δώρο θέλουμε, να μας φέρει ο Άι Βασίλης. Η μαμά κόμπιασε, δάκρυα ξαφνικά άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια της, πως θα εξηγούσε τώρα στο παιδί;

 

Για λίγη ώρα δεν μιλούσε, το βλέμμα της ήταν παγωμένο και απλανές, ήταν φανερό ότι σκεφτόταν τι θα απαντήσει τώρα στα παιδιά. Η Αννούλα καθώς ήταν μεγαλύτερη και ήξερε πως η μανούλα της δεν είχε να πάρει ούτε ψωμί και αφού ήξερε πια πως Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει, κατάλαβε αμέσως την θέση της και έτρεξε να την αγκαλιάσει στοργικά.
 
Μανούλα μου εγώ δεν θέλω δώρο μεγάλωσα πια, εξάλλου η δασκάλα μου είπε πως φέτος θα μας κάνουν δώρα στο σχολείο από κάποιον φιλανθρωπικό σύλλογο, ε τι να τα κάνω δυο δώρα, είπε προσπαθώντας να της ελαφρύνει τον πόνο και την αμηχανία της. Ο Κωστάκης όμως επέμενε. Εγώ θέλω δώρο ένα αμαξάκι που κινείται, είπε με βροντερή και θυμωμένη φωνή. Τότε η μαμά του, αποφάσισε να του μιλήσει. Έλα εδώ παιδί μου, να σου πω μια ιστορία.  Ο μικρός πήγε κοντά της και κάθισε πάνω στα πόδια της. Πριν λίγο καιρό σε μια ξένη πόλη, έγινε μια μεγάλη καταστροφή και τότε τα σπίτια έπεσαν και χάθηκαν πολλοί άνθρωποι. Τα παιδάκια, συνέχιζε να λέει η μαμά στον Κωστάκη, έμειναν χωρίς τροφή, νερό, ρούχα και κοιμούνται στους δρόμους.  Ο Άγιος Βασίλης λοιπόν όπως καταλαβαίνεις θα πάει σε εκείνα τα παιδάκια, που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη και δεν θα έρθει σε εμάς.
 
Ο Κωστάκης την κοίταξε απορημένος, τα μεγάλα εκφραστικά του μάτια άρχισαν να τρέχουν και σε λίγα λεπτά μέσα, έβαλε τα κλάματα. Η μητέρα του φοβήθηκε πως δεν τον έχει πείσει για τον λόγο που δεν θα έρθει ο Άγιος Βασίλης και τον αγκάλιασε τρυφερά, προσπαθώντας να τον παρηγορήσει. Όμως δεν ήταν ο λόγος αυτός που έκλαιγε, το παιδί αν και μικρό ένιωσε λύπη που κάποια  παιδάκια υποφέρουν και γιαυτό έβαλε τα κλάματα. Μανούλα; είπε με ψιθυριστή φωνή, γιατί δεν στέλνεις τα ρουχαλάκια  που δεν μας κάνουν στα παιδάκια αυτά; Δηλαδή δεν θα έχουν σπίτι να μένουν μέσα να ζεσταθούν; ο μικρός άρχισε τις καταιγιστικές ερωτήσεις και η αγωνιά ζωγραφίστηκε στο μικρό προσωπάκι του. Η Σταματίνα, έτσι έλεγαν την μαμά του, έμεινε αποσβολωμένη με την ευαισθησία του Κωστάκη. Βέβαια πέτυχε αυτό που ήθελε, αλλά το παιδί στεναχωρήθηκε πολύ. Μην σε νοιάζει παιδί μου, ο Άι Βασίλης θα πάει με τα νανάκια του να βοηθήσει όλα τα παιδιά, μόνο που σε εμάς δεν θα μπορέσει να έρθει. Δεν πειράζει μανούλα μου, εγώ έχω το σπίτι μας και δεν θέλω τίποτα να μου φέρει, είπε και κούρνιασε στην αγκαλιά της μητέρας του ευτυχισμένος. Έτσι με την ιστορία αυτή, η Σταματίνα κατάφερε να μην γράψει γράμμα στον Άγιο Βασίλη ο Κωστάκης και απογοητευθεί, που δεν θα του έφερνε δώρο. Και έτσι ζήσανε καλά χωρίς το δώρο του Άι Βασίλη τα παιδιά και εμείς καλύτερα που τα κατάφερε η μαμά Σταματίνα.

Μύριαμ Κ. Ρόδος

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Η ΡΟΔΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΗΣ

Με δάκρυα στα μάτια παρακολουθώ όλες αυτές τις ημέρες τα δραματικά γεγονότα της Ρόδου μας. Άνθρωποι έχασαν τόσο άδικα τις ζωές τους, σπίτια πλημμύρισαν, περιουσίες καταστράφηκαν μέσα σε λίγες ώρες. Ο τρόμος και η απελπισία ήρθε για άλλη μια φορά στο σμαραγδένιο νησί. Οι υλικές καταστροφές είναι ανυπολόγιστες η Ρόδος δεν προλαβαίνει να γιατρέψει τις πληγές της και συνέχεια εμφανίζονται καινούριες. 

Η θλίψη μου είναι μεγάλη, ο πόνος και η οργή με έχουν κυριεύσει, όμως το μυαλό μου έχει την ικανότητα να αναζητεί πάντα το φως και ένα μονοπάτι  για να φύγει από τον πόνο. Μέσα στη λύπη μου λοιπόν άρχισε ξαφνικά να αναβλύζει μέσα μου, η χαρά και η υπερηφάνεια. Όχι δεν τρελάθηκα, σκέφτηκα τους εθελοντές διασώστες Ροδίτες μας που χωρίς κανένα όφελος και με κίνδυνο της ζωή τους βάζουν τον εαυτό τους ασπίδα. Οι Ροδίτες και οι Ροδίτισσες λατρεύουν τον τόπο μας και το απέδειξαν πολλές φορές, με τις πράξεις αυτοθυσίας που κάνουν.


Οι Ροδίτες ιππότες μας, όταν το νησί κινδυνεύει ή έστω κάποιοι άνθρωποι, αψηφούν τον κίνδυνο και προσπαθούν να κάνουν οτιδήποτε, για να αντιμετωπίσουν τις δύσκολες καταστάσεις. Το είδαμε στις πρόσφατες πυρκαγιές, όταν ερχόντουσαν απλοί  πολίτες με τα δικά τους μέσα που διέθεταν, όπως με τρακτέρ και σκαπτικά μηχανήματα και με αυτοθυσία  έπεφταν στην φωτιά για να την  σταματήσουν. Όλοι πιστεύω θα είδατε το συγκλονιστικό βίντεο με την διάσωση δυο ηλικιωμένων, από την καταρρακτώδη βροχή. Οι κραυγές απελπισίας μιας γυναίκας,  για την ανάπηρη αδελφή της, ακόμα ηχούν στα αυτιά μου. Όμως ταυτόχρονα καμάρωσα τα παλληκάρια μας τους Ροδίτες, γιατί χάρη στο θάρρος και την  αγάπη τους για τον συνάνθρωπο, κατάφεραν να σώσουν τους ανθρώπους. 


Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους ανώνυμους ιππότες και να τους συγχαρώ για την μεγάλη αγάπη τους  στο νησί και τους συνανθρώπους μας. Για αυτό θα σας πω ότι, όσο υπάρχουν ιππότες η καρδιά της Ρόδου θα χτυπάει δυνατά. Ενωμένοι θα ξεπεράσουμε όλες τις συμφορές, είτε κακοκαιρίες λέγονται, είτε αδιαφορία του κράτους, είτε εξωτερικός  εχθρός. Εμείς οι Ροδίτες βαφτιζόμαστε σταυροφόροι του νησιού μας και όποιος προσπαθήσει να μας κάνει κακό, θα μας βρει όλους ενωμένους και αποφασισμένους να υπερασπιστούμε το νησί  και τους ανθρώπους του.

Ροδίτες και Ροδίτισσες μου, ψηλά το κεφάλι. Η  Ρόδος μας χρειάζεται τώρα δυνατούς και ενωμένους. Είμαι περήφανη που είμαι νησιώτισσα, είμαι χαρούμενη που είμαι Τσαμπίκα  :)

Μύριαμ Κ. Ρόδος

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΤΗΣ ΜΑΡΙΛΕΝΑΣ


Η Μαριλένα είναι ένα γλυκύτατο κοριτσάκι που όποιος το γνωρίσει αμέσως το λατρεύει. Τα εκφραστικά της μάτια σε καθηλώνουν και σε κερδίζουν αμέσως. Εγώ μέσα στα μάτια της κοιτάζω μια απέραντη καλοσύνη και έναν βουβό πόνο μαζί, γιατί κακά τα ψέματα το παιδί έχει ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ. Η Μαριλένα γεννήθηκε με την απειλή του θανάτου από τα πρώτα λεπτά της ζωής της. Πάλεψε με ένα άγνωστο θεριό που την ταλαιπωρεί μέχρι και σήμερα. Το παιδί αυτό,  πάσχει από ένα σπάνιο σύνδρομο που ονομάζεται οκαμότο.  Σε όλο τον κόσμο μόνο τέσσερα παιδιά γεννήθηκαν με το σύνδρομο αυτό και τα δύο δεν τα κατάφεραν, η Μαριλένα μας είναι το ένα από τα δύο τυχερά που μπόρεσε  να επιβιώσει.  Η μαμά της μια πολύ γενναία γυναίκα προσπαθεί με κάθε τρόπο να βοηθήσει την κορούλα της. Η μάχη για να διεκδικήσει μια καλύτερη ποιότητα ζωής για το παιδί της, είναι αδιάκοπη, χρονοβόρα και κουραστική, όμως δεν το βάζει ποτέ κάτω. Έχει φθάσει μέχρι τον πρωθυπουργό που της έδωσε τον λόγο του ότι θα βοηθήσει και έδωσε την εντολή να δώσουν όλα τα απαραίτητα που χρειάζεται η μικρούλα. Όμως πάλι η γραφειοκρατία, έκανε το θαύμα της. Η βοήθεια που έχει δοθεί είναι πολύ μικρή μπροστά σε αυτά που χρειάζεται ουσιαστικά η Μαριλένα.




Η κυρία Άννα η μητέρα της μικρούλας έχει φτάσει αρκετές φορές σε απελπισία, γιατί τα έξοδα είναι υπερβολικά μεγάλα για την περίπτωση της και δεν μπορεί να ανταπεξέλθει. Την παρακολουθώ μέσα από το διαδίκτυο και βλέπω τον συνεχή αγώνα που κάνει. Κάποιες φορές λυγίζει για λίγο και κλαίει, αλλά γρήγορα ευτυχώς, βρίσκει το κουράγιο και συνεχίζει. Δεν μπορώ να καταλάβω πως ακόμα δεν έχει βοηθηθεί ουσιαστικά, αφού την έχει διαβεβαιώσει κοτζάμ πρωθυπουργός και την έχει πάρει τηλέφωνο ο υπουργός υγείας ο Άδωνης Γιωργιάδης. Μένουν σε εκκρεμότητα:  



1) έγκριση από το ΔΣ του ΕΟΠΥΥ για τις φυσιοθεραπείες 
2) έγκριση από το ΔΣ του ΕΟΠΥΥ για τις εργοθεραπείες και
3) η έγκριση που είχε δοθεί τον Ιούνιο για την θεραπευτική ιππασία ήταν για ένα εξάμηνο (άγνωστο γιατί). Αυτό σημαίνει ότι θεραπευτική ιππασία τέλος για Μαριλένα από τέλη Δεκεμβρίου. 

Αναρωτιέμαι τώρα μετά από τις απελπισμένες κραυγές τις μητέρας και την  αναισθησία του κρατικού μηχανισμού. Είναι δυνατόν κύριε Σαμαρά μας και κύριε Μπουμπούκο μας να λέτε εντάξει θα σας βοηθήσουμε στο πρόβλημα σας, γιατί είναι ιδιαίτερο και δύσκολο και γιατί δεν μπορεί μονάχος του ο γονιός να αντεπεξέλθει και να δίνεται διαταγή στον αέρα; Δηλαδή ο λόγος σας, δεν περνάει από τα καταραμένα γραφεία που πρέπει να δώσουν το πράσινο φως στις ανάγκες της Μαριλένας; Δυο πράγματα συμβαίνουν ή δεν δώσατε σαφή εντολή ή σας έχουν γραμμένους και κάνουν ότι τους γουστάρει, τα  ανθρωπάκια της γραφειοκρατίας. Περιμένω να κινηθείτε και να δείτε το πρόβλημα με την δέουσα προσοχή και να το επιλύσετε αμέσως, γιατί εγώ θα ξανάρθω δριμύτερη και θα είμαι καταπέλτης  την επόμενη φορά.

Μαριλένα μου εμείς όλοι οι φίλοι σου είμαστε πάντα δίπλα σου και σε αγαπάμε, για εμάς είσαι δικό μας παιδί και δεν θα επιτρέψουμε να σε κατασπαράξει κανένας κηφήνας γραφειοκράτης. 

Μύριαμ Κ. Ρόδος

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

Μεγάλη, ηρωική και ιστορική η σημερινή ημέρα που σημάδεψε την καρδία και την ψυχή του Έλληνα. Όλοι μας νιώθουμε περήφανοι με το τρανταχτό ΟΧΙ που είπε ο Ελληνικός λαός και πολέμησε ηρωικά για την πατρίδα και την ελευθερία του. Ξεφυλλίζω  κείμενα του πολέμου και της κατοχής, βλέπω διάφορα βίντεο και η καρδιά μου μαυρίζει. Ίσως είναι που βλέπω πόσο μεγάλη ομοιότητα έχει εκείνη η εποχή με την σημερινή.  Τηρουμένων των αναλογιών και της διαφοράς των εποχών πείνα σε αναλογία υπάρχει και σήμερα, τι και αν δεν έχουμε πόλεμο; Θύματα από  άστεγους να παγώνουν και να χάνουν την ζωή τους σαν τα σκυλιά δεν έχουμε; Πόσους ανθρώπους να ψάχνουν για λίγη τροφή και χορτάσουν την πείνα έχουμε; Σκέφτομαι τα παιδιά του σήμερα στα σχολειά και εκεί σαν είναι η ομοιότητα με τα παιδιά του πολέμου.  Λιποθυμίες από πείνα κατά την διάρκεια του μαθήματος, σπασμένα τζάμια και ακατάλληλες αίθουσες, γονείς που σταματάνε τα παιδιά γιατί δεν έχουν ρούχα και τρόφιμα να τα στείλουν σχολείο και τόσες άσχημες συγκυρίες που τα κάνουν να μην μπορούν να παρακολουθήσουν το μάθημα.

 Θύματα έχουμε και τώρα λοιπόν, αλλά από αυτοκτονίες γιατί δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα οι γονείς και ντρέπονται για την κατάντια τους, να μην έχουν να προσφέρουν τα υλικά αγαθά στα αγγελούδια τους. Τι κατοχή του χίλια εννιακόσια σαράντα μου λέτε; αφού στην σημερινή εποχή είναι χειρότερες οι συνθήκες διαβίωσης. 

Υπάρχει όμως μια διαφορά μεγάλη τους χτες με του σήμερα. Τότε γνωρίζαμε τον εχθρό και όλοι οι Έλληνες είχαν παραταχθεί μονοιασμένοι απέναντι του. Τώρα δεν ξέρουμε από που να προφυλαχτούμε και είμαστε ένα σκορποχώρι. Αυτό βέβαια είναι το πιο λυπηρό, να είμαστε σε χίλια κομμάτια (κόμματα) μοιρασμένοι. Να μην βλέπουμε ποιο είναι το καλό μας και να αφηνόμαστε χωρίς να πολεμάμε. Οι εχθροί μας περιτριγυρίζουν από παντού, μέσα και έξω και οι αρχηγοί μας, είναι εντελώς ανίκανοι να μας βοηθήσουν. 

Πριν λίγες μέρες μας προκάλεσε η Τουρκία χαράσσοντας περιοχή έρευνας και μέσα στα δικά μας χωρικά ύδατα, θεωρώντας τα διεθνή ύδατα, πράγμα που δεν ισχύει. Η κυβέρνηση κράτησε σιγή ιχθύος,  μάλλον η  Ελληνική αντρεία μας πετάχτηκε στα σκουπίδια μαζί με τους ήρωες μας. Τώρα πια λέμε ναι σε όλα ακόμα και στην εξαθλίωση του πολίτη και ολόκληρης της Ελλαδίτσας μας. Πως λοιπόν να μην μελαγχολώ και να μην συγκρίνω το χτες με το σήμερα, αφού είναι τόσο ίδιο. Η μόνη διαφορά μας είναι στους ήρωες γιατί τότε υπήρχαν πραγματικά παλληκάρια. Μακάρι να φτιάξουν όλα και να γυρίσουμε πίσω στην ανάπτυξη και στην ευμάρεια αλλά πάντα με δημοκρατικό τρόπο, γιατί όπως και να το κάνουμε η Δημοκρατία είναι ένα είδος ελευθερίας.

Θα σας βάλω και ένα κουίζ και όποιος θέλει ας απαντήσει.
:Βρείτε τις διαφορές της κατοχής του 1940 και της σημερινής κατοχικής κατάστασης; Ο ευρών αμοιφθήσεται.


Μύριαμ Κ. Ρόδος

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΩΡΙΚΑ ΥΔΑΤΑ


Εδώ και μέρες διάβασα μια σοβαρή είδηση που πέρασε σαν υποβαθμισμένη και χωρίς σημασία είδηση. Κανείς υπεύθυνος δεν έδωσε την δέουσα προσοχή, σε ένα τόσο βαρυσήμαντο ζήτημα που θίγει την κυριότητα των νησιών μας. Εγώ όμως έρχομαι να σας το επισημάνω και να σας προτείνω να στρέψετε την προσοχή σας εδώ, γιατί κάτι πολύ ύποπτο φαίνεται να παίζεται εδώ. Καταρχάς τα χωρικά μας ύδατα τα βάφτισαν σε δημοσιεύματα υφαλοκρηπίδα, θέλοντας έτσι να μειώσουν την τεράστια σημασία του γεγονότος. Ο χάρτης που προκύπτει από την αναγγελία του τούρκικου σταθμού Σμύρνης ΝAVNTEX 664/13 είναι ο παρακάτω, σας τον παραθέτω για να καταλάβετε τι συμβαίνει.




Εδώ σαφώς κάτι γίνεται και η κυβέρνηση δεν έχει πάρει θέση, κρατάει μια περίεργη σιωπή που με βάζει σε σκέψεις για το τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Τα νησιά Καλόλιμνος, Κάλυμνος, Φαρμακονήσι και Αγαθονήσι αμφισβητούνται στην ουσία και κινδυνεύουμε να τα χάσουμε, αν η κυβέρνηση δεν αντιδράσει δυναμικά. Εδώ όμως χρειάζεται δυναμική παρουσία στον χώρο αυτό, να τους τρίξουν τα δόντια και όχι να τους χαϊδεύουν τα αυτιά δίνοντας τους θάρρος και στην ουσία να τους ανάβουν το πράσινο φως, για να προχωρήσουν και παρακάτω και να διεκδικήσουν και άλλα εδάφη  μας.

Νησιώτες μου ξυπνάτε εμάς η εκάστοτε κυβέρνηση μας θυμάται μόνο στις εκλογές και δεν ιδρώνει το αυτάκι της όταν κινδυνεύουμε. Θα αφήσουμε έτσι την τύχη μας στα όπως φαίνεται ανίκανα χέρια της κυβέρνησης; Αντιδράστε και φωνάξτε να σταματήσουν τους Τούρκους τώρα και ας κάνουμε ένα ηλεκτροσόκ στους κοιμωμένους κυβερνώντες  για να ξυπνήσουν.

Εεεεεε Αθήνα μας ακούς;; Γιατί σιωπάς; γιατί κωφεύεις; τι άλλο μας περιμένει; πες μας απαντησέ μας τώρα και πες μας την αλήθεια, τι συμβαίνει;

Για περισσότερα επισκεφθείτε το εν κρυπτώ

Μύριαμ Κ. Ρόδος

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

ΞΕΜΑΤΙΑΣΜΑ ΕΥΚΟΛΟ

Σήμερα θα σας μάθω να ξεματιάζετε τα αγαπημένα σας πρόσωπα και τις φίλες σας. Το μάτι το παραδέχεται ακόμα και η εκκλησία, είναι η βασκανία όπως την λένε. Κανονικά γίνεται από τον ιερέα, αλλά επειδή ξέρω ότι είναι δύσκολο να τρέχετε κάθε τρεις και λίγο στην εκκλησία θα σας πω εγώ πως να το κάνετε εσείς. 

Παίρνουμε ένα βαθύ πιάτο και βάζουμε νερό, σε ένα μικρό φλιτζανάκι ρίχνουμε λίγο λάδι καλό, όχι σπορέλαιο γιατί δεν θα φαίνεται καλά αν είναι μάτι, παίρνουμε και το αλάτι κοντά μας και αρχίζουμε.
Σταυρώνουμε το πιάτο με το νερό τρεις φορές και λέμε, Ιησούς Χριστός νικά και όλα τα κακά σκορπά, έπειτα άλλες τρεις φορές λέμε, Άγιοι Ανάργυροι θαυματουργοί  μάγεψτε το κακό το μάτι, την γλωσσοφαγιά και τα αναθέματα από τον δούλο του Θεού ( και εδώ βάζουμε πάντα το όνομα του ατόμου που θέλουμε να ξεματιάσουμε). Γίνεται και αυτό τρεις φορές και πάμε πάλι από την αρχή την ίδια διαδικασία, δηλαδή Ιησούς Χριστός νικά και όλα τα κακά σκορπά και συνεχίζουμε με την άλλη προσευχή των Αγίων Αναργύρων.

Πάντα σταυρώνουμε το πιάτο και αυτή η διαδικασία πρέπει να γίνει εναλλάξ εννιά φορές από την κάθε προσευχή. Αφού τελειώσουμε την διαδικασία της προσευχής, βουτάμε το μικρό δαχτυλάκι μας στο λάδι και το ρίχνουμε μέσα στο νερό, πρέπει να ρίξουμε εννιά σταγόνες. Αν το άτομο είναι ματιασμένο το λάδι θα ανοίξει και θα χαθεί μέσα στο νερό. Αν πάλι έχει γλωσσοφαγιά η σταγόνα που θα ρίξετε μέσα, θα σκάσει και θα πολλαπλασιαστεί. Λένε πως αν μια σταγόνα γίνει δυο και τρεις τόσα είναι τα άτομα που μίλησαν για σένα και σε γλωσσόφαγαν.

Αφού τελειώσουμε και με αυτή την διαδικασία, παίρνουμε το αλάτι και το ρίχνουμε στις τέσσερις μεριές του πιάτου σταυρώνουμε δηλαδή με το αλάτι και μετράμε κάθε φορά που ρίχνουμε ανά πέντε. Δηλαδή πέντε, δέκα,  δεκαπέντε, είκοσι, εικοσιπέντε,  τριάντα, τριάντα πέντε, σαράντα και σταματάμε.
Βάζουμε το άτομο να πιάσει με το δάχτυλό του το νερό από το πιάτο και να το βάλει στο στόμα του τρεις φορές και εμείς λέμε ταυτόχρονα, φάτο να μην σε φάνε, τρεις φορές και σταματάμε. Και τελευταία βουτάμε το χέρια μας εμείς στο νερό και ραντίζουμε το ματιασμένο άτομο μετρώντας πάλι ανά πέντε μέχρι τα σαράντα. Έπειτα παίρνουμε το πιάτο και βγαίνουμε έξω να το ρίξουμε, πρέπει να βρούμε έναν δρόμο τρίστρατο ή σταυροδρόμι και να το πετάξουμε. Εδώ τελείωσε το ξεμάτιασμα και ελπίζω να το καταλάβατε όλοι. Εμένα μου το έμαθε μια γιαγιά από την μικρά Ασία, φίλη αγαπημένη της γιαγιάς μου. Από τότε ξεματιάζω όποιον έχει ανάγκη από βοήθεια και υποψιάζεται πως είναι μάτι.

Υπόψιν λεφτά δεν παίρνουμε ποτέ από μάτι, γιατί πρώτον είναι μεγάλη γρουσουζιά και  δεύτερον μεγάλη γαϊδουριά να θέλει να εκμεταλλευτεί κάποιος το ξεμάτιασμα. Σας το έγραψα να το χρησιμοποιήσετε μόνο για να βοηθάτε ανθρώπους.

Μύριαμ Κ. Ρόδος

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

ΣΟΚ!!!!ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΕΦΑΓΕ ΞΥΛΟ Η ΒΙΚΥ ΣΤΑΜΑΤΗ

Κόντευε δώδεκα το μεσημέρι και η μαντάμ σουσού  Βίκυ  Σταμάτη, κάθεται κουβαριασμένη στο κρεβάτι της, αφού το έχει μουσκέψει από το μπεταντίν και το οινόπνευμα. Απέναντι της, κάθονται τρεις τσιγγάνες που μιλούσαν ακατάπαυστα, χωρίς να βάζουν γλώσσα μέσα. Η Βίκυ, τις κοιτούσε με βλέμμα απαξιωτικό και γυρνούσε αλλού το πρόσωπο της, για να μην τις βλέπει. Όμως άκουγε την συνομιλία τους και ενστικτωδώς κάποιες φορές, γυρνούσε προς το μέρος τους. Μια τσιγγάνα που την παρατηρούσε μέρες τώρα, την πλησίασε και της λέει, θέλεις να βγεις αθώα από το δικαστήριο ομορφούλα μου; Εκείνη κολακεύτηκε με το κομπλιμέντο, αλλά  ήθελε και διακαώς να φύγει από εκεί μέσα. Παραμέρισε λοιπόν την αηδία και την αποστροφή της προς τις γυναικούλες αυτές και της είπε, ναι και βέβαια θέλω, ξέρεις εσύ τον τρόπο μήπως; Η τσιγγάνα πηγαίνει τώρα δίπλα της και με βλέμμα πονηρό και όλο σπιρτάδα της λέει, δώσε μου το χέρι σου να σε πω την μοίρα σου και το ριζικό σου. Η Βίκυ δίστασε στην αρχή να το δώσει καθότι άπλυτες και με χιλιάδες μικρόβια από την βρωμιά θα ήταν, μα ας όψεται η ανάγκη της να φύγει από εκεί μέσα. Άπλωσε λοιπόν το χέρι της και αφέθηκε να ακούσει την μοίρα της, από την βρώμικη τσιγγάνα. Εσύ ομορφούλα μου είσαι μαγεμένη, κάποια που σε ζηλεύει σου έχει κάνει μάγια. Αλλά πρόσεξε, συνέχισε να λέει η τσιγγάνα,  αν δεν τα λύσεις και θα μείνεις μέσα πολλά χρόνια, αλλά και κινδυνεύεις να πεθάνεις, γιατί είναι θανατικά τα μάγια που σου έκαναν.

Η Σταμάτη τώρα έδειχνε να είναι τρομαγμένη και άβουλη, μπροστά στο κακό μαντάτο που της είπε η τσιγγάνα. Έμεινε για λίγο αποσβολωμένη, ξεροκατάπιε νευρικά το σάλιο της και είπε, υπάρχει κανένας τρόπος να λυθούν και να γλιτώσω από όλα αυτά; Τότε έρχεται δίπλα της η γηραιότερη τσιγγάνα, επίσης μάτι διαβολικό που άστραφτε και βροντούσε, λες και ήταν έτοιμα να εκτοξευτούν κατά πάνω της. Εγώ κοπέλα μου λύνω κάθε λογής μάγια, ακόμα και αυτά που είναι δύσκολα και θανατικά, σαν αυτά που σου έκαναν. Και τι χρειάζεται να κάνω για να λυθούν, μπορείς να με βοηθήσεις; Τότε έρχεται η τρίτη τσιγγάνα και βγάζει ένα μπουκαλάκι που είχε κρύψει στον κόρφο της. Να αυτό είναι το μαγικό ποτό που λύνει κάθε λογής μάγια, όμως χρειάζεται πολλές μέρες διάβασμα και ξενύχτι για να στα λύσουμε και όπως καταλαβαίνεις, πρέπει να μας πληρώσεις για τις υπηρεσίες μας.

Η Βίκυ δεν σκέφτηκε λεπτό τα χρήματα, είχε τόσα πολλά αποθηκευμένα που είχαν να φάνε και οι κότες, όπως λέει και μια παροιμία. Θα σας πληρώσω όσα θέλετε, αρχίστε να διαβάζετε για να τα διώξετε μακριά μου. Πέσε πρώτα τον παρά κυρά μου και αρχίζουμε αμέσως την δουλειά. Η Βίκυ με κάποιον τρόπο στα μουλωχτά, έβρισκε χρήματα που της φέρνανε στα επισκεπτήρια και πλήρωνε αδρά τις τσιγγάνες. Πλήρωνε, πλήρωνε και τελειωμό δεν είχαν τα διαβάσματα και τα ξόρκια, μέχρι τις πανάκριβες κρέμες προσώπου που είχε φυλαγμένες, τις βούτηξαν οι άθλιες τσιγγάνες. Μια μέρα πριν την δίκη, επιτέλους τελείωσαν τα ξόρκια και η μεγαλύτερη την πλησίασε και την ράντισε με ένα υγρό, που βρωμούσε απαίσια. Τι νερό είναι αυτό; τους ρώτησε, γιατί βρωμοκοπάει απαίσια. Αααα μην μιλάς έτσι και  δεν λυθούν τα μάγια, της είπε αυστηρά η γριά τσιγγάνα. Ξέρεις κοπέλα μου για να βρούμε αυτό το μαγικό υγρό πόσο κόπο κάναμε; Είναι σπέρμα φιδιού, νερό που ήπιαν δυο σκύλοι, τα ούρα από δυο σκανζόχοιρους και το πιο δύσκολο από όλα ήταν το σπέρμα περιστεριού, μήνες κυνηγούσαμε το περιστέρι και περιμέναμε πως και πως να ζευγαρώσει, για πάρουμε το σπέρμα του. Η Βίκυ ζαλίστηκε και άρχισε να κάνει εμετό από την αηδία. Αλλά τι να κάνει; θα υπέμενε σιωπηλά και αυτό το βασανιστήριο. Θα έκανε τα πάντα για να γλυτώσει την φυλακή και να βγει ελεύθερη πια έξω, στην σπιταρόνα και τις ανέσεις της.


Έτσι λοιπόν ραντισμένη με το μαγικό υγρό, παρουσιάστηκε στο δικαστήριο, πεπεισμένη πως θα έβγαινε αθώα. Σε όλη την διάρκεια της δίκης, ξυνόταν και γέμισε το (βελουδένιο) δέρμα της, κοκκινίλες και σπυράκια.  Αλλά αυτή εκεί, βράχος να περιμένει καρτερικά, την απελευθέρωση της. Όταν έφτασε η ώρα της καταδικαστικής απόφασης εκείνη λύγισε και έπεσε λιπόθυμη,  στο έδρανο του δικαστηρίου. Δεν περίμενε με τίποτα να καταδικαστεί, της το είχαν υποσχεθεί, οι τσιγγάνες συγκρατούμενες της. Όταν συνήλθε, ήταν οργισμένη και ζήτησε να κάνει μπάνιο.  Επίσης ζήτησε και μια νταμιτζάνα οινόπνευμα, αλλά κανείς δεν την άκουσε. Την πήραν έτσι όπως ήταν στο κελί της. Η Σταμάτη, μόλις είδε τις τσιγγάνες, εξοργίστηκε και άρχισε να βρίζει. Απατεώνισσες μου φάγατε τόσα λεφτά, με γεμίσατε μικρόβια και το αποτέλεσμα ποιο ήταν; να καταδικαστώ. Τότε την πλησιάζει απειλητικά η γριά τσιγγάνα και της λέει, ρε αχάριστη μπαλαμό, πόσα χρόνια έφαγες; αυτά είναι τα ευχαριστώ για το καλό που σου κάναμε; Ξέρεις ότι έπρεπε να πας ισόβια, για την κατάχρηση και την ληστεία στους Έλληνες που κάνατε; Εσύ θα πεις εμάς απατεώνισσες και κλέφτρες, με τόσο φαγοπότι που κάνατε εις βάρος μας τόσα χρόνια; Και εκεί την πιάνει από τα μαλλιά και την ρίχνει κάτω, έρχονται και οι άλλες δυο και  που σε πονά και που σε αφήνει.

Η Βίκυ, έχασε τις αισθήσεις της από το πολύ ξύλο.  Όταν συνήλθε κάπως, άρχισε να βγάζει περίεργες κραυγές. Ο φρουρός που άκουσε τις φωνές,  έτρεξε να δει τι συμβαίνει. Εκείνη άρχισε να λέει ασυναρτησίες και ακαταλαβίστικα  λόγια και έτσι οδηγήθηκε στο ψυχιατρείο της φυλακής. Κανείς δεν έμαθε, αν ήταν ένα κόλπο για να γλυτώσει από τις τσιγγάνες ή αν πραγματικά έπαθε νευρικό κλονισμό, από το σοκ που πήρε. Ένα είναι σίγουρο όμως, πως πήρε το μάθημα της. Αν κάποιος είναι απατεώνας ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να αποκαλεί κάποιον άλλον έτσι, για μικρότερα αδίκηματα. Αυτά κυρία Σταμάτη μας και σου εύχομαι καλή διαμονή, στην καινούρια πτέρυγα σου.




Μύριαμ Κ. Ρόδος

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Ο ΚΑΚΟΣ ΧΩΡΙΚΟΣ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗ ΠΙΘΗΚΟΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Μια φορά και ένα καιρό, σε ένα χωριό κατοικούσαν ήσυχοι και ευσεβείς άνθρωποι. Ήταν όλοι δεμένοι μεταξύ τους και βοηθούσε ο ένας τον άλλο σε κάθε δυσκολία τους και έτσι ζούσαν σαν αδέλφια, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Εκεί στο χωριό όμως, ζούσε και ένας πολύ μοχθηρός άνθρωπος, ποτέ του δεν γελούσε και δεν ευχαριστιόταν με τίποτα. Όταν έβλεπε τους συγχωριανούς του να μαζεύονται και να μιλούν αγαπημένοι, αυτός ζήλευε και σκεφτόταν πως θα τους βάλει να φαγωθούν για να γελάσει και το δικό του χειλάκι. Μόνο όταν τσακώνονταν οι άλλοι, αυτός ένιωθε χαρούμενος. Τα μάγουλα αυτού του κακού ανθρώπου, ήταν κατάμαυρα από την κακία και την μοχθηρία που είχε. Ποτέ δεν τα έβλεπες ροδοκόκκινα σαν τους άλλους χωρικούς και έτσι τον φώναζαν μαυρογυαλούρη. Ο μαυρογυαλούρης πάντα καθόταν μόνος του, γιατί δεν καταδεχόταν την παρέα  των άλλων χωρικών. 

Μια μέρα αποφάσισε να πάει στο βουνό για να σκεφτεί τι μπορεί να κάνει, για να  φέρει διχόνοια και μίσος μεταξύ τους. Πήρε λοιπόν μερικά βιβλία μαζί του, φαγητό και νερό για αρκετό καιρό και ξεκίνησε για το βουνό. Όταν έφτασε εκεί κάθισε σε ένα δέντρο να ξαποστάσει και να σκεφτεί τι θα μπορούσε να φέρει την διχόνοια σε αυτούς τους ανθρώπους. Καθώς σκεφτόταν ώρες ξαπλωμένος κάτω από το δέντρο, τα μάτια του φωτίστηκαν και ένα χαμόγελο διαβολικό, μαρτυρούσε ότι βρήκε ποιο σημείο ήταν αυτό, που θα έκανε τους χωρικούς να διασπαστούν και να μαλώσουν. Άρχισε τότε να διαβάζει και να σημειώνει ακατάπαυστα, σταματούσε μόνο να φάει και να πιει νερό. Κάποια στιγμή μετά από ώρες μελέτης, ένιωσε την παρουσία κάποιου ζώου, σηκώνει τα μάτια και βλέπει έναν μαύρο λύκο να τον κοιτάει. Στην αρχή τρόμαξε, αλλά μετά τον είδε φιλικό και ησύχασε. Θα πεινάει είπε και έβγαλε αμέσως κάτι, να του δώσει να φάει. Ο λύκος έφαγε την τροφή που του έδωσε ο χωρικός και μετά κάθισε κοντά του. Δεν έφυγε από εκεί λεπτό, ήταν σαν να τον συντρόφευε και να τον ενθάρρυνε, για το μοχθηρό σχέδιο που είχε βάλει στο κεφάλι του ο χωρικός.

Μια μέρα ο μαυρογυαλούρης, σταμάτησε να διαβάζει και να γράφει, δεν μπορούσε να συνεχίσει με τίποτα. Κάπου είχε σκαλώσει και δεν μπορούσε να σκεφτεί καθόλου. Ο λύκος που φαινόταν να είχε καταλάβει τι συμβαίνει, πήγε κοντά του και άρχισε να του μιλάει με ανθρώπινη φωνή. Που κόλλησες φίλε μου; πες να σε βοηθήσω εγώ. Να δεν ξέρω πως να συνδυάσω τον Θεό και το δημιούργημα του έτσι όπως θέλω εγώ. Γιατί χάρη στα θεόπνευστα βιβλία, δεν μπορώ να βρω κάτι για να τα αντικρούσω και να συνεχίσω. Τότε ένα γέλιο σατανικό ακούστηκε, σαν να ερχόταν από τα έγκατα της γης, σείστηκε όλο το βουνό. Ο χωρικός τρόμαξε για μια στιγμή και κοιτούσε τον λύκο με φόβο, ο λύκος φυσικά κατάλαβε τον φόβο του και σταμάτησε αμέσως. Με φοβάσαι; τον ρώτησε και προσπάθησε να τον καθησυχάσει. Ναι λίγο, για να σου πω την αλήθεια τρόμαξα, να σε ρωτήσω και εγώ κάτι λύκε μου; του είπε ο χωρικός. Ότι θέλεις ρώτα με, αποκρίθηκε ο λύκος. Πως μπορείς να με καταλαβαίνεις; και πως μιλάς ανθρώπινα; Α!!! πολύ εύκολο είναι αυτό, εσύ μου άνοιξες την πόρτα της καρδιάς και του μυαλού σου και έτσι αφού είμαι μέσα σου, με καταλαβαίνεις και σε καταλαβαίνω, είμαστε ένα τώρα πια.

Αφού μίλησαν και ξεκαθάρισαν κάποια πράγματα, ο λύκος του είπε να καθίσει για να του πει τον τρόπο που θα διχάσει τους συγχωριανούς του. Κοίτα θα ξεκινήσεις με την δημιουργία του κόσμου, εκεί είναι η ρίζα και εκεί πρέπει να χτυπήσεις, για να έχεις αποτέλεσμα και να γίνεις πιστευτός και έτσι άρχισε να λέει στον κακό χωρικό, ολόκληρο το σχέδιο του. Θα ισχυρισθείς ότι ο άνθρωπος είναι η εξέλιξη του πίθηκα, ενός ζώου που έχει τα περισσότερα όμοια χαρακτηριστικά του ανθρώπου. Βέβαια θα είναι δύσκολο γιατί είναι αδύνατον να έχει τέτοια εξέλιξη ένα ζώο. Δες γύρω σου και πες μου τι βλέπεις. Εκείνη την ώρα, να σου ένας κόρακας που πετούσε ψηλά πάνω από τα δέντρα. Είναι δυνατόν ένας κόρακας να μεταλλαχθεί μετά από χιλιάδες ή εκατομμύρια χρόνια και να γίνει περιστέρι; Όχι είπε ο άνθρωπος, αυτό είναι αδύνατον. Το ξέρω απάντησε ο λύκος και γιαυτό θα είναι δύσκολο το έργο σου. Καταρχάς θα φορέσεις αυτό που θα σου δώσω και βγάζει μια προβιά αρνιού και του την δίνει. Φόρα την, είναι μαγική και είναι αόρατη δεν θα φαίνεται. Μα τότε γιατί να την φορέσω; μα άνθρωπε μου έχει μαγικές ιδιότητες, με αυτή την προβιά δεν θα φαίνονται τα μοχθηρά μάτια σου. Οι άνθρωποι θα βλέπουν έναν καλοσυνάτο άνθρωπο, που θα έχει όλες τις καλοσύνες στο πρόσωπο του. Η φωνή σου θα γίνει γλυκιά και θα ακούνε ευκολότερα το κάλεσμα σου. Α! εντάξει, αν είναι έτσι θα την φορέσω, γιατί όλοι με λένε κακό και μοχθηρό με το που με βλέπουν, γιατί δεν μπορώ να κρύψω τα συναισθήματά μου.

Έτσι ο φθονερός χωρικός, φόρεσε την προβιά και με την βοήθεια του λύκου, ξεκίνησε για το χωριό. Εκεί άρχισε το έργο του και προσπαθούσε να σπείρει το ζιζάνιο της διχόνοιας και της πλάνης στους ανθρώπους. Μερικοί τον άκουγαν με ενδιαφέρον γιατί ο πονηρός άρχιζε με πρόλογο τον Θεό. Στην συνέχεια βέβαια τους έλεγε την ιστορία της μετάλλαξης και της εξελικτικής δημιουργίας με τον πίθηκο πρωταγωνιστή και μετά με το κράμα επιστήμης, θρησκείας, ιστορίας και αερολογίας. Όσοι τον άκουσαν και τον πίστεψαν, αμέσως άρχισαν να συνοδεύονται από έναν μαύρο λύκο, που τους συντρόφευε μέρα νύχτα και τους καθοδηγούσε. Όμως δεν άργησαν να τον καταλάβουν κάποιο άνθρωποι και άρχισε ένα κυνηγητό, για να σώσουν τους υπόλοιπους από τα νύχια των λύκων. Γιατί οι λύκοι που τους συντροφεύουν και είναι σαν πιστά σκυλάκια δίπλα τους, σκοπό έχουν να τους παρασύρουν, στο μαύρο τούνελ της ανυπαρξίας και μετά να τους κατασπαράξουν την ψυχή. Στο χωριό αυτό ο αγώνας  ενάντια στους πιθηκάνθρωπους λύκους  για την σωτηρία της ψυχής των συνανθρώπων, συνεχίζεται και ο μαυρομαγουλάρας με τους λύκους  φανερώνονται. Και έτσι έζησαν αυτοί  οι χωρικοί, με την ευλογία και την προστασία του Θεού καλά και εμείς καλύτερα.

Μύριαμ Κ. Ρόδος

Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013

ΑΔΥΝΑΤΙΣΤΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ

Σήμερα θα σας πω το τσάι που κάνω εγώ και πίνω και αντικαθιστώ όλα τα αναψυκτικά που είναι βλαβερά. Τα αναψυκτικά όπως ξέρουμε έχουν πολλές θερμίδες, πολλοί άνθρωποι το πίνουν γιατί νομίζουν πως τους δροσίζει. Όμως τα αναψυκτικά έχουν ζάχαρη και χίλιες δυο ουσίες που διαβάζουμε κατά καιρούς, ότι βλάπτουν τον ανθρώπινο οργανισμό. Το πράσινο τσάι εκτός από δροσιστικό, είναι και πολύ ωφέλιμο για τον  οργανισμό μας. Πρώτον οι θερμίδες του είναι μηδαμινές, κάτι που ζητούν όλες οι γυναίκες, δεύτερον έχει αντιοξειδωτικές  δράσεις και τρίτον ενεργοποιεί τον μεταβολισμό μας.

Τα υλικά που χρειαζόμαστε είναι: Τρία φακελάκια πράσινο τσάι, ένα κλωνάρι βασιλικό, λίγα φύλλα δυόσμο,  ένα ξυλαράκι κανέλας και ενάμιση λίτρο νερού. Βράζουμε το νερό και αφού έχουμε τοποθετήσει όλα τα υλικά μας σε ένα μπολ το ρίχνουμε μέσα. Το αφήνουμε να κρυώσει και το τοποθετούμε στο ψυγείο. όταν παγώσει προαιρετικά βάζουμε χυμό από φρέσκο λεμόνι. Εγώ βάζω πάντα, το πράσινο τσάι έχει την ιδιότητα να κάνει τον μεταβολισμό μας να τρέχει, σε συνδυασμό με το λεμόνι κάνει θαύματα. Σαν ρόφημα δροσίζει αλλά και σε βοηθάει να βάλεις σε εκκίνηση τον μεταβολισμό σου. Θα σας πρότεινα να συνδυάσετε και την άσκηση,  ξέρω είναι δύσκολη για κάποιες ευπαθής ομάδες και έτσι θα σας πω να κάνετε περπάτημα. Δεν χρειάζεται να κάνετε χιλιόμετρα, με λίγο περπάτημα κάθε μέρα μπορεί να δείτε θεαματικά αποτελέσματα. 

Μύριαμ Κ. Ρόδος


Τρίτη 13 Αυγούστου 2013

ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Εδώ και μέρες παρατηρώ έναν απατεώνα που βάζει σε όλες τις ομάδες μια τυποποιημένη ανακοίνωση. Ζητάει λοιπόν ανθρώπους να τους παρέχει δάνεια και εξυπηρετήσεις σε ρευστό. Η οικονομική κρίση μπορεί να έπληξε την τσέπη του Έλληνα, αλλά όχι και το μυαλό του. Ο Φράνκ, έτσι λένε τον πονόψυχο τύπο, που προσφέρεται να σώσει τους Έλληνες. Έχει φυτρώσει παντού και δεν χάνει ευκαιρία, να ποστάρει την μεγάααλη προσφορά του. Ελπίζοντας βέβαια να πέσει κάποιο κορόιδο στα δίκτυα του. Σε επαφή που ήρθα με ορισμένα άτομα, μου είπαν ότι συνομίλησαν μαζί του μέσα από το mail του και πως τους δίνει τα χρήματα χωρίς να χρειάζεται καν να υπογράψουν. Το μόνο που ζητάει είναι να συμπληρώσουν όλα τα στοιχεία τους. Αυτό αυτόματα μας οδηγεί αλλού, με τα στοιχεία μόνο χωρίς υπογραφές και δεσμεύσεις, γίνεται κάποιος να προσφέρει τόσα χρήματα; Φυσικά όχι, εδώ είναι παγίδα και θέλω την προσοχή σας. Ο κύριος αυτός χρειάζεται τα στοιχεία σας, για να τα χρησιμοποιήσει για κάποιον σίγουρα κακό σκοπό. Δεν δίνουμε ποτέ στοιχεία σε αγνώστους και αν μας ζητηθούν για κάποιο τέτοιο σκοτεινό σκοπό, καλό είναι να ειδοποιηθεί η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος και να αρχίσει αυτή την δράση. Να ξεσκεπάσει και να τιμωρήσει τέτοια φαινόμενα απατεώνων.

Σας βάζω το περίφημο κείμενο του με τις προσφορές απάτης 

και εσείς βγάλτε τα συμπεράσματα σας. 


Franck Leriche 

Γειά σας κυρίες και κύριοι

Είμαι ένας ιδιώτης επενδυτής και μου προσφέρει δάνεια τα χρήματα σε όλα τα άτομα με καλό χαρακτήρα και είναι σε θέση να πληρώνουν χωρίς να καταστρέφει μηνιαίο ή ετήσιο προϋπολογισμό τους.

Σας ευχαριστώ για να επικοινωνήσετε μαζί μου για περισσότερες πληροφορίες

Σημείωση: οι άνθρωποι είναι σε θέση να επιστρέψει με επιτόκιο 3% και μια καθυστέρηση από 1 έως 20 χρόνια, ανάλογα με το ποσό.

Κάνω στους ακόλουθους τομείς:

- Οικονομικά Στεγαστικό Δάνειο

- Στεγαστικό δάνειο

- Δάνειο Επενδύσεων

- Δάνειο Auto

- Σταθεροποίηση χρέους

- Εξαγορά της πίστωσης

- Προσωπικό Δάνειο

- Είστε κολλημένοι

Για περισσότερες πληροφορίες, παρακαλώ απαντήσει ταχυδρομείο μου: (serviceoffre@outlook.fr)

σας ευχαριστώ


Μύριαμ Κ. Ρόδος

Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013

EΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΑΝΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ

Νανά μου γεια σου, είμαι η Μύριαμ. Μια άγνωστη για σένα γιατί δεν με ξέρεις.  Για μένα όμως είσαι πολύ γνωστή, από την τηλεοπτική σου δουλειά και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Παίρνω το θάρρος να σου γράψω δυο λόγια και πίστεψε με, είναι από καθαρή αγάπη. Σε σέβομαι και σ"αγαπώ, γιατί είσαι ένα γλυκύτατο κορίτσι, γιαυτό αποφάσισα και να σου γράψω. Σε παρακολουθώ καιρό τώρα και η ψυχή μου πονάει, με το πρόβλημα σου. Ήλπιζα να γίνεις γρήγορα καλά και ότι στα μαγουλάκια σου θα γύριζε ξανά ένα φυσιολογικό χρώμα και πως θα τα έβλεπα,  λιγάκι να φουσκώνουν. Μετά λύπης μου όμως, δεν έχω δει καμιά πρόοδο και δεν ξέρω τι φταίει. Μήπως δεν φροντίζεις αρκετά τον εαυτό σου; μήπως σε έπεισαν όλοι οι κόλακες που βρίσκονται γύρω σου, ότι όλα πάνε καλά;

Το κορμάκι σου μου θυμίζει αυτά τα παιδιά της Αιθιοπίας, που αναγκαστικά από την έλλειψη τροφής μια τσίπα από δέρμα κρατάει τα κόκαλα τους. Ίσως σε σοκάρουν λιγάκι τα λόγια μου, μα νιώθω την ανάγκη να σου γράψω αλήθειες, αυτές που βλέπω εγώ. Είναι πρόστυχο και ανήθικο, να σε επευφημούν και να σε κολακεύουν οι φίλοι του φέις μπουκ, σε κάθε φωτογραφία που ανεβάζεις. Έτσι σου δίνουν ψεύτικη εικόνα, για το πως είσαι τώρα. Γιατί εγώ βλέπω μια τραγική φιγούρα, που θέλει βοήθεια και όχι κολακείες ψεύτικες. Δεν ξέρω δηλαδή, που το βρίσκουν το ωραίο και το λένε με τόσο φυσικότητα και ψευτιά. Δεν μπορούν να καταλάβουν, ότι σου κάνουν κακό με την στάση τους; 

 Θέλω Νανά μου να σε παρακαλέσω, να κλείσεις τα αυτιά και να ανοίξεις τα μάτια της λογικής και τότε όταν μπορέσεις να δεις, θα σου ανοίξει μια μεγάλη πόρτα που λέγεται ζωή. Σε παρακαλώ να την διαβείς, γιατί είσαι νέα, έξυπνη, με πολλά χαρίσματα και δικαιούσαι να ζήσεις. Δεν θα σε κουράσω άλλο, αυτά τα λίγα λόγια θαρρώ πως φτάνουν. Ελπίζω να μην νιώσεις πως σε προσβάλω και να καταλάβεις τις φιλικές διαθέσεις μου. Με αγάπη και σεβασμό στο πρόσωπο σου, μια άγνωστη φίλη. 

Μύριαμ Κ. Ρόδος